Twórczość, Radek Ziemniewicz

Dobry wieczór!

Dziś rano zauważyłem znaczące spowolnienie w działaniu strony. Wygląda na to, że po wczorajszej aktualizacji systemu obecny serwer ma za mało mocy procesora. Obecnie pracuję nad uruchomieniem nowego serwera. Nadszedł już czas na aktualizację platformy, więc ta dzisiejsza usterka to doskonała okazja do usprawnień.

Dziś i jutro możecie obserwować dalsze spowolnienie. Dam znać, gdy prace zostaną zakończone. Dziękuję za Waszą cierpliwość.

To moje pierwsze spotkanie z Katarzyną Puzyńską i myślę, że było bardzo udane. Martwiec to trzynasta część serii książek o Lipowie i okolicach. Moje najogólniejsze wrażenie po lekturze tej książki orbituje wokół klasyki kryminału: mamy tu niezwykłe zdarzenie, trup ściele się gęsto, karty są wykładane na stół po kolei, pojawia się element zaskoczenia wraz z wyjaśnieniem wszystkich wątków i zakończeniem.

I cieszę się z takiego obrotu spraw. Książka jest doskonale zbalansowana. Mimo że to kryminał, nie jest to historia gore. Pojawiają się trudne tematy, ale mamy czas na to, żeby odetchnąć. Główni bohaterowie mają osobowość, a nie tylko zawody. Przykładowo mamy więc do czynienia z człowiekiem, nie tylko z policjantem.

Trochę czasu zajęło mi zrozumienie, że narrator, gdy opowiada o [...]

Katarzyna Bonda jest znaną autorką powieści kryminalnych. To moja pierwsza książka jej autorstwa. Muszę przyznać, że już rozumiem jej fenomen, mimo że nie do końca jestem przekonany czy to moja bajka. Książka splata ze sobą wątki pedofilii, porwań, szantażu, skandali, zaginięć nastolatków, pornografii, przemocy, seksu i brutalności. I to nagromadzenie tematów ciężkiego kalibru widzę jako pewną trudność w odbiorze tej książki.

Nie ukrywam, że na wyżej wymienione tematy trzeba po prostu umieć pisać. Wymaga to odwagi i przejścia do tzw. sedna. Opis brutalnego czynu, jeśli już pojawia się w książce, może napędzić akcję i wywołać określone emocje, ale może też pogrążyć pisarza. Na pewno Katarzyna Bonda umie pisać o tych trudnych wydarzeniach i sprawach.

Sam świat przedstawiony książki jest złożony. [...]

Ile w tej książce się dzieje! Jak można zmieścić na 300 stronach tyle treści? Ale co to jest za treść! Pierwszy raz w życiu czytając książkę miałem ciarki na rękach. Stanisław Lem w Solaris opowiedział nam historię, która wydarzyła się między dwoma lądowaniami. Książka zaczyna się od lądowania Krisa Kelvina na Stacji, a kończy jego lądowaniem na solaryjskiej górze lodowej.

Książka Solaris doczekała się 20 wydań w języku polskim! Jeśli wierzyć Wikipedii, została przetłumaczona na 42 języki. Nie dziwię się, bo to arcydzieło.

Człowiek wyruszył na spotkanie innych światów, innych cywilizacji, nie poznawszy do końca własnych zakamarków, ślepych dróg, studni, zabarykadowanych ciemnych drzwi.

Pierwsze, co w tej książce szybko do nas dociera, to bogactwo języka. Może to powierzchowne, ale dobór [...]

Tak jak wspominałem w jednym z wpisów po przeczytaniu fragmentu tej książki, nie wiedziałem, czego się spodziewać, gdy siadałem do lektury. Jest to według mnie książka wybitna, bo ma dwie niezwykle dla mnie wartościowe cechy: jest poruszająca i odważna.

Prowadź swój pług przez kości umarłych to opowieść o Janinie Duszejko, kobiecie, która spędza zimę na tzw. Płaskowyżu ponad Kotliną Kłodzką. W najbliższej okolicy znajduje się tylko dwójka sąsiadów, ponieważ zimą te rejony są trudne do życia.

Postać pani Duszejko od pierwszych stron jest czytelna i wyrazista. Wierzy w astrologię, nadaje ludziom własne imiona, jest weganką, szanuje zwierzęta i naturę. Potrafi z łatwością rozpoznać dobrego człowieka i okazać mu dużo serca. Ma swój moralny kompas, którym się kieruje, i nie boi [...]

Kupiłem tę książkę dobrych kilka lat temu. Nazwisko autora obiło mi się o uszy, więc pewnie chciałem zapoznać się z jego twórczością. Temat stalkingu już od dawna pojawiał się w mediach. Nie spodziewałem się jednak historii tak mrocznej, pełnej grozy i brutalności.

Co ciekawe, stalking nie jest tu ujęty w sposób, w jaki bym się spodziewał. Trudno jest go wychwycić z opowiadanej historii, bo głównym motywem są tutaj zbrodnie popełniane na młodych kobietach. Jest tu jednak coś jeszcze. Zabójca podgląda swoje przyszłe ofiary, nagrywa je z ukrycia i publikuje filmy na YouTube. Tak trafiają one do policji 10 minut przed popełnieniem zbrodni. Policja próbuje rozpoznać dom, ofiarę, ale gdy dociera na miejsce, jest już za późno...

[...] stalker prawie zawsze [...]