Przygotowała płótno, odważnie spoglądając w lustro. Drobinki kurzu przyczepiły się do jego miękkiej nierówności, szukając ciepłych zakamarków. Zakotwiczenia w kobiecym ciele, nakrapianym esowatym szlakiem piegów. Średnicą małych oczek biegły w dół, wytyczając szlak. Tam, gdzie linea negra odważnie zarysowała myśl; pragnienie formowania oddechów w jeden dźwięk. Ciał drżeniem rysowanych. Poprawiła nierówności, przesuwając dłońmi wzdłuż swojej talii, dotykając bioder i miękkich włosków na skórze. Mlecznej, pozbawionej chemii, zapachem pragnienia ubranej. Haute couture, igłą bezimienną z jej marzenia stworzonego.

Zwilżyła usta, uśmiechając się delikatnie. Rozchyliła je lekko, powoli obrysowując kształt końcem języka. Wilgoć trafiła w lewy kącik, zostawiając kropelkę śliny. Zatańczyła wokół niej palcem, przełykając smak tego, co miało nadejść. Potrząsnęła głową, przeczesując kurtynę długich włosów, jak tiulowy szal, chowających mały biust. [...]

Gra arkanami idiomów wypełniona.
Aparat teorii, ilustracji, insynuacji.
Innych haczyków wielosłowia.
Amator rozgryzie elementarz, znaki.
Interpunkcji intymne elementy.
Yeti inaczej językowo określone.
Ergonomia akronimów wokoło osadzona.
Anafora, apostrofa, akompaniament.
Tekstu ułamek, kawałek kilku układanek.
Kreśli interesująco, opowiada
- albo opisuje.
Ewentualnie eksperyment twórczo organizuje.
Eh, heca - atrakcja, aparycja - angażuje elokwencji ideałem.
Możliwości, interakcji, innych hec czasowników.
Wchodzisz zza animuszu ukłonu.
Uroczo, organoleptycznie, eklektycznie.
Ejże, efemerycznie?
Eskortuj język, kreśl logiki indeks słowotwórstwa.
Angażuj jak kapitan na amfibii.
Idylla alegorii, imiesłowów woła.
Albo - oraz - zaczyna angaż żegluga.
Albo - oczywiście - entuzjastycznie.
Enigmatycznie.