Krótka forma

Z miłością się nie dyskutuje,
ale to jej pierwszej należy oddać głos.

/ inspirowane tekstem Magness /

… zagadką, nie tylko dla mnie, jest to, że w «czas potopu» każdy oczekuje «bogatego galeonu», choć wokół krążą dziesiątki «biednych tratew», wysłanych przez Opatrzność…

„Okiem Ateisty”, cykl „Kulisy Wiary”

Czasem ból jest jak gra na strunach, których dźwięki rozsadzają powietrze, a serce wydaje się bijące w rytm tęsknoty

Przydażyli mi się ludzie...

Słyszałam, że gdy rodzic rani dziecko, ono nie przestaje go kochać. Przestaje kochać siebie. Jednak gdy samo staje się dorosłe, ma władzę, możliwości i odpowiedzialność za przeformułowanie tego, co się w nim zadziało na przestrzeni lat.

Paradoksem życia w obliczu śmierci jest, że życie staje się lżejsze, bardziej błahe, a człowiek odruchowo sięga po przyjemności, których doświadczał, dobro, które otrzymał i okazał. To rodzi wewnętrzną lekkość, a jednocześnie pewien ciężar śmierci. Jednak wydaje się, że taki balans wagi jest o wiele lepszy, niż gdyby to życie miało ciążyć, a śmierć, sama w sobie, nieść ulgę. Gdy życie staje się lekkim, a śmierć nieunikniona, człowiek porzuca wszelki ciężar. Być może w ten sposób może wzlecieć wprost do nieba.

W mrokach duszy skrywa się delikatna nuta, cichy szept przekazu. Nie wędruj wśród gwiazd w nadziei na nagłe oświetlenie. Czekaj, aż ciepły promień odnajdzie drogę, rozświetlając ciemność niepojętych dróg.

Adwentow.nik💟
Maranatha (z Psalmem 139)
Z tym Psalmem wracasz Ty? Czy wracam ja?
Prowadź...(próbuję słuchać)

Trzeci dzień Adwentu
"widzisz moje działanie i mój spoczynek i wszystkie moje drogi są Ci znane.
(...)

czwarta nad ranem...
nieznośna trzeźwość by-tu
oberwałam wszystkie
przeciw i przeciw
zostalo jedno
ZA

5.12.23, 4.30