Twórczość, Tadeusz H.

Powabna wdowa koło Jachranki
przed Wielkanocą zdjęła firanki.
A gdy spać się położyła,
księżyc znany szaławiła.
Blaskiem swym na niej spełniał zachcianki.

Chociaż, jestem ugodowy,
Nie rozumiem młodych ludzi,
Bo ich sposób wysławiania
Wprost odrazę moją budzi.

Gdy mnie taki spotka z rana
Miast dzień dobry, krzyczy: Siema.
Na pytanie zaś, co słychać?
Mówi: Spoko... dymu nie ma!

Potem jakby już przyjaźniej,
Rzecze do mnie: Kumasz bracie,
Trzeba kopsnąć parę dyszek,
Jest balanga na kwadracie.

Pora zrobić by zakupy
Szlugi, jabol, jakieś zioła,
Młodzież musi się wyszumieć,
Wszak ferajna jest wesoła.

Gdy, odpalę mu sto złotych,
Oczy ma jak kopiec kreta,
Mówi: Stary wielkie dzięki!
No, to nara kulam w beta.

Wiosenne kochanie (akrostych)

Wiosna to kochania pora
Immanentnie od pogody
Okazuje wszem i wobec
Swoje całkiem nowe mody

Elokwencją wszak nie grzeszy
Nas zmiennością swoją kłuje
Nie pozwala wyjść na spacer
Empatycznie zakazuje

Koherencję też odrzuca
Oponując nam w sekrecie
Chaos powoduje wirus
Huncwot rządzi dziś na świecie

A ja mam przeczucie w sobie
Na to że coś się odmieni
I kochanie swe odłożę
Elegancko do jesieni

Na jednego, co już przestał

Żona do męża tuż przed Wielkanocą:
- Idź do spowiedzi, no nie daj się prosić -
Nigdzie nie pójdę, moja ukochana,
dawno przestałem na siebie donosić.

Jak z kochaniem jest na świecie?
Znajdziesz sobie w internecie.
Ja zaś Polak z przodka Lecha.
Dobrze wiem co to uciecha.
Najwięcej dzięki mojej kobiecie!

Gdy obejrzał ślubowanie
syn się spytał zaraz taty:
Jak co zmieniać, kiedy w Sejmie
stare siedzą wciąż facjaty?

Gdy na plecach szósty krzyżyk
człek się robi bardziej spięty,
bowiem jego egzystencja
zmierza jakby do puenty.

Będąc w dużo młodszym wieku
dowcip miałem ostry, cięty,
dziś przy każdej polemice
szybko zmierzam do puenty.

Po wypiciu flaszki z synem
on trzeźwiutki ja narżnięty,
więc go słucham, gdy mi mówi:
Ojciec, zmierzaj do puenty!

Gdy zbyt długo bzykam żonę
w oczach mam ciemne pigmenty,
tylko czekam aż poprosi:
– Tadek, zmierzaj do puenty!

Mimo wieku wciąż powtarzam,
choć nie byłeś chłopie święty,
zmień nawyki, aby w życiu,
wolniej zmierzać do puenty!

"Kiedy ranne wstają" zorze
koło domu pachną róże,
on już siedzi na traktorze.
Takie życie ma w naturze.

Jedzie potem na pastwiska
w czasie jazdy zrzuca smoking,
wieś wciąż jego sercu bliska.
Tam uprawia nordic walking.

Gdy jak zwykle ciut po piątej
wstaję z łóżka prawą nogą
myślę sobie cóż mi po tym
że młodzieńcy więcej mogą

młody nie ma rwy kulszowej
serce mu rytmicznie bije
ja zadyszkę mam na schodach
ale pewność też że żyję

taki młodzian jeden z drugim
może wypić dwie połówki
ja po jednej mam odloty
tu przemilczę jakie skutki

w łóżku też przegrywam z młodym
on godzinę ja kwadransik
dobrze chociaż że mej żonie
też wystarcza ten seansik

jest jednakże jedna cecha
której z nikim nie zamienię
młodym brak ja mam w nadmiarze
to życiowe... doświadczenie

Jeśli wena tak z dnia na dzień
nie chce ze mną współpracować
to zapraszam ją do łóżka
żeby trochę pofiglować

Ma to swoje dobre strony
bo po nocy tak zarwanej
jawią mi się nowe teksty
ilościowo nieprzebrane

Stąd dla ciebie czytelniku
moja rada prosto z mostu
jeśli masz podobny problem
to się prześpij z nim po prostu

Dziś Dzień Limeryków, więc coś na okoliczność:

Jeden satyryk koło Zbaraża
Zapragnął nosić tytuł cesarza
Ja mu rzekłem kolego
Daję głos na Twe ego
Jajcarz powinien wspierać jajcarza