Czym jest nadzieja?

Dla umierającego z głodu

Kromką chleba

Dla konającego z pragnienia

Łykiem wody

Dla przenoszącego się na łono Abrahama ze zmęczenia

Posłaniem

Dla mnie

Dokonującej żywota z tęsknoty

Nadzieja jest Tobą.

Dokąd tak pędzisz
Dziewczyno o hebanowych włosach?
Wiecznie w drodze
Wciąż w pośpiechu
Jak młoda lwica goniąca zdobycz
Czy kiedyś się zatrzymasz?
Obejmiesz ramionami jak opończą samą siebie?
Pozwolisz odetchnąć strudzonemu ciału?
Z sercem na dłoni służysz ludziom i Bogu
Gotowa podarować cierpiącym choć skrawek Nieba
Lecz czasem lęk wyziera z Twego spojrzenia
Paraliżuje ruchy
I więzi głos
A wnętrze domaga się opieki i spokoju
Drżąc jak delikatne skrzydła ważki
Pod nawet delikatnym muśnięciem wiatru
Nie oddawaj wszystkiego innym
Dziewczyno o hebanowych włosach
Spójrz w głąb siebie
Samarytanko
A znajdziesz siłę, by słowa
”Ja jestem najważniejsza”
Potoczyły się gładko z Twych ust
Przypominając drogocenne perły
Wówczas ciało, dusza i serce
Znajdą ukojenie.

12.10.2023, po godz. 17.

Dla mojej przyjaciółki

Mogę sobie wyobrazić

Gorący lód

Wodę bez odrobiny wilgoci

Żyzną pustynię

Zimny ogień

Bladą poświatę gwiazd w dzień

Blask słońca w nocy

Równinne góry

I skończoność nieskończoności

Ale brak mi wyobraźni

Tak pojemnej

By zmieścić w niej

Świat bez Ciebie.