Zeszyt Świetne recenzje, Radek Ziemniewicz

Lubię wodę. Od dziecka zawsze kojarzyła mi się z czymś przyjemnym: basenem, jeziorem, zaspokojeniem pragnienia w upalny dzień. Szumiała, szeleściła w górskich potokach… szeptucha. Co wyszeptała w książce Pauliny Hawkins? Nic, co byłoby lekkie, czy łatwe do przyswojenia. Gęsto tutaj od trudnych treści: nieumiejętności nawiązania kontaktu, przemocy seksualnej, gwałtu, morderstw, czy finalnie – choć może raczej od tego powinnam zacząć – samobójstwa. I to nie jednego.

Historia rozpoczyna się, gdy do niewielkiego miasteczka, położonego nad słynnym Topieliskiem, przyjeżdża Jules. Jej siostra odebrała sobie życie, skacząc z wysokiej skarpy, położnej tuż nad niebezpieczną tonią. Pozostawiła 15-letnią córkę Lenę oraz szkic książki, nad którą pracowała. Tak przynajmniej wygląda oficjalna wersja okolicznych mieszkańców oraz policyjny raport. Ten, przez szereg kolejnych kart pozostaje jednak [...]

Moje pierwsze spotkanie z powieścią Jorna Liera Horsta "Nocny człowiek" okazało się fascynującą przygodą.
Autor, były funkcjonariusz wydziału śledczego, wprowadza nas w świat pracy norweskiej policji. Przedstawia funkcjonowanie państwa wobec imigrantów, opisuje działalność bezwzględnych handlarzy narkotyków, norweskich nacjonalistów, a także, co szczególnie zwróciło moją uwagę, atmosferę panującą w środowisku dziennikarzy śledczych, ich zaciętą rywalizację o dostęp do informacji. Przenosi nawet akcję książki do objętego wojną Afganistanu.
Mocny wstęp w atmosferze noir działa na wyobraźnię czytelników już od
pierwszych zdań powieści.
" Wrona znowu zaskrzeczała. Mgła była gesta i lepka. Przyklejała się do wszystkiego. Verę Kvalsvik oblał zimny pot. ... W głębi szarobiałej mazi majaczyły kontury czegoś, czego wcześniej nie widziała. To coś wyglądało jak popiersie lub pomnik, który w ciągu [...]

Od razu powiem, żeby zaoszczędzić Ci czytelniku czasu, że nie znajdziesz tutaj pozytywnej odpowiedzi na moje pytanie. Innymi słowy, po tej książce, jak nie wiem, skąd ten zachwyt nad Mrozem i jego twórczością.

Książkę przeczytałem. Czy z zaciekawieniem? W pewnym stopniu. Wcześniej miałem do czynienia tylko z "Czarną Madonną" Mroza. Ale to inna historia, inny temat. Tutaj recenzja dotyczy "Nieodnalezionej" (Uwaga! Recenzja może zawierać wątki fabularne i spoilerować jej przebieg). Chociaż pierwszym spoilerem jest po prostu tytuł.

Generalnie to tak, historia niby napisana logicznie. Przez logicznie mam na myśli, że następujące po sobie wydarzenia zachowują pewną ciągłość przyczynowo-skutkową, chociaż brakuje najważniejszej ciągłości przyczynowo-skutkowej dla głównego bohatera, bo temu zaginęła dziewczyna. Ostatni raz widział ją pod barem, gdzie dostał oklep od [...]

"[...] ludzie najczęściej nie zjawiają się przed merem czy proboszczem, będąc w pełni władz umysłowych. Są zaślepieni, omamieni namiętnością, dręczeni rozkoszą, jeśli spełnili akt małżeński, zżerani niecierpliwością, jeśli go nie spełnili. Pobierają się chorzy, [...] rzadko osoby przy zdrowych zmysłach."

Książka zaczyna się obiecująco, pamiętam swoje o!, skoro autor wprowadza takiego świadomego bohatera, to sposób przedstawienia tematu (żeby nie powiedzieć problemu) miłości może mieć ciekawą perspektywę. Pierwsze zapoznanie z bohaterami odbywa się poprzez wskoczenie im do łóżka. Przez piętnaście (dość krótkich) rozdziałów poznajemy mieszkańców tytułowego placu z ich intymnej strony. Po czwartym rozdziale zaczęłam notować listę imion (łącznie to trzydzieści osób na 160 stronach sic!) i kartkować książkę, czy aby nie będą to tylko luźne wariacje na temat. Kolejne rozdziały, [...]

O losach Pani Zofii Wilkońskiej czytam nieco w kratkę, więc ta recenzja też będzie „od drugiej strony” - a raczej trzeciej, bo „Kratki się pani odbiły”, są właśnie trzecim tomem serii. Jak do tej pory najlepszym. Po czym to stwierdzam? Ha! Po pobłażliwym spojrzeniu moich chłopaków, którym przerywam w oglądaniu meczu, co rusz wybuchając śmiechem. W sumie to chyba mała strata, bo książka i tak jest ciekawsza…

W dużym skrócie: Pani Zofia to rezolutna, charakterna, upierdliwa i niesamowicie pozytywna staruszka, z dużym dystansem do samej siebie. W pierwszym tomie walczy z niską emeryturą, komunikacją miejską, ślamazarnym synem i reprywatyzacją kamienicy, w której mieszka. Dodatkowo odpiera zaloty Goluma – sąsiada o mrocznych tajemnicach oraz sprząta mieszkanie trupa. Skoro jest denat, to [...]

"Miasteczko Salem" to chyba pierwsza książka popularnego na całym świecie Stephena Kinga, którą w ogóle przeczytałem. O, dziwo, nie była to ani "Carrie", ani "Lśnienie", a właśnie historia miasteczka, w którym, nagle ni stąd, ni zowąd, dzieją się rzeczy co najmniej dziwne. Na pierwszy rzut oka nie wiadomo o co chodzi. Oczywiście, przede wszystkim wiedzy tej nie posiadają sami mieszkańcy, lokalne władze i jeden z głównych bohaterów, ponieważ Czytelnik patrzy na wszystko z nieco szerszej perspektywy, a dzięki temu ma głębszy wgląd w przebieg akcji.

Książkę polecił mi bliski ziomek, dodał również, że akcja zaczyna się gdzieś od 200 strony. Oczywiście, nie było tak, że przewertowałem od razu strony pobieżnie, aż do wspomnianej, 200-tnej, ale, trochę żmudnie, brnąłem przez wprowadzenie [...]