Twórczość, batram

myślałam że nam się uda
nadrobić stracony czas

nie chciałeś o sobie mówić
pewnie nie byłam gotowa

czasu nikt nam nie wróci
taka jest kolej rzeczy

nie sądziłam że muszę odpuścić
pogrzebać miłość i ciebie

za bardzo się pogubiłeś
wciąż muszę liczyć na siebie

i nie potrafię sprawić
byś zechciał porzucić zło

które cię zagarnęło
i ciągnie na samo dno

kiedy
jesteś zasłuchany
bezszelestnie
przemykam obok
by nie potrącić
dźwięku
który łapczywie
kosztujesz

bez ciebie
mam lepiej i więcej
niż przy tobie

( z cyklu przemyślenia )

Droga M.
Wiem, że lubisz swoje imię - zawsze je lubiłaś - dlaczego zatem nie kochałaś siebie? Przecież zawsze ciągnęło Cię do ludzi , świetnie dogadywałaś się nawet z młodymi. Twój uśmiech tak często rozjaśniał ciemności tych, których złe chwile popychały na spotkanie z Tobą... i ta Twoja intuicja - zupełnie ignorowana w młodzieńczych latach , a nieśmiało zauważana w dorosłym życiu. Rozpoznawana dzięki ludziom, zwracającym się do Ciebie z problemami. Zawsze umiałaś trafnie ocenić sytuację i dać nadzieję na przyszłość. Czemu tak mało wierzyłaś w siebie, czemu nie kochałaś siebie za każde dobre słowo ofiarowane innym. Wiem, zbyt dobrze wiem ile razy płakałaś w poduszkę, kiedy próbowano Cię zniszczyć, pozbawić nadziei, upokorzyć i zdeptać godność. Ale się nie poddałaś, [...]

Każda zmiana powoduje zmianę postrzegania mojego wnętrza ,
w ogólnym rozrachunku wszystko wychodzi na plus .

nie wiem jak się czuję
ale wiem co czuję

( z cyklu * przemyślenia * )

ująłeś mnie
wrażliwością
potrafisz czytać
w mym sercu
odsłaniać myśli
bezwstydne
przytulać
i pieścić słowem
myślą do snu
układać i czuwać
niekiedy noc całą
nad moim snem
kosztem swego

skąd wiesz kiedy
o tobie śnię?

( z cyklu " Listy nienapisane " )

tylko dzieci potrafią kochać naprawdę
dorośli niejednokrotnie oszukują

( przemyślenia )