Otrzymałam, jednorazowy przydział, na pobyt gratis i oddychanie tlenem w każdej sekundzie życia. Potrafię, widzieć i słyszeć szepty, wszystkich dusz. Sięgam, aż do gwiazd. Tam, po śmierci odchodzą ludzie. Skazani, od narodzin, na pobyt wieczny. Poza horyzont. Może to iluzja. Złudzenie, wzrok zawodzi. Nic, nie jest tym, czym się wydaje. Jednego, możemy być pewni, że odnajdziemy to miejsce.
Grażyna Przybylska

Tworzę

Jestem tkaczem iluzji
Zdobywam nowy dzień
Tak jak zdobywa się miłość
Randkuje bezszelestnie
Ciągne za sobą skrzydła
Ratowały mnie niejednokrotnie
Mam duszę pisklęcia
Wykluwam się poniekąd
Ze skorupki bezradności
Tworzę siebie jak pisarz
Ilustruje jak malarz
Opowiadam o fotografii
Kiedy widzę swoje wnętrze
Niedowierzam czasami
Jak wiele za mną historii
Rozdziałów zamkniętych
Ciężarów podniesionych
Stoję dzisiaj na rozdrożu
Krzyżowej drogi i tworze

Grażyna Przybylska

Wiesz, faceci odbijają mi się czkawką. Dostałam wiele lekcji.
Od życia. I o dziwo, przeżyłam. Wzloty, upadki tylko umocniły pozycję. Usadowiłam cztery litery w loży dla zwycięskiej kobiety. Wyprostowałam plecy i podniosłam dumnie głowę. Kocham siebie! Bałam się samotności. A teraz mi dobrze że sobą. Zaprosiłam na randkę fajną babkę. Najpierw fryzjer, makijaż, nowa sukienka. Pomyślisz pewnie że jestem za stara. A kto mi zabroni projektować młodość. Nadarza się okazja do spotkania w kawiarni w Dzień Zakochanych. Pyszna kawa, ciacho. Spacer, bukiecik frezji. Wieczorem lampka wina. A kiedy spojrzę w lustro, z uśmiechem powiem jakieś miłe słowo. Komu? Przyjaciółce z którą dziele swoje serce. Grażyna Przybylska