Zeszyt Wiele wymiarów, dwa dna, maba.1

dusze ludzkie
jak pisklęta w skorupach jaj
dojrzewają w naszych ciałach
zmarszczki to pęknięcia
przed zupełnym ich wykluciem
a gdy już opuszczą skorupy ciał
szybują w przestworzach
lub zostają strącone ułomne
w czeluść u podnóża gniazd

pączkuje cisza
panoszy się
między niewypowiedzianymi słowami
nawarstwia się
otula
coraz mniej wystaję...

udusi czy wyzwoli?

24.02.2024, 00.53

Karina spacerując po Gdyni,
Sklep z Prawdą znalazła.
Weszła. Piękna sprzedawczyni
Uśmiechnęła się i zapytała:
„Jaką Prawdę pani chce kupić?
Mamy częściową i całkowitą”.
Dziewczyna chciała Prawdę poznać
Tę absolutną, nagą, jedyną.
Ekspedientka tak jej powiedziała:
„Cena jest bardzo wysoka,
Ta prawda nie jest zadbana.
To jakby dotknąć rynsztoka.
Nie będzie pani mieć wytchnienia
Do końca życia. Ona pewnością zachwieje.”
Karina pomyślała: „Może będzie przecena?
W wysprzedaży mam jeszcze nadzieję.
Na Prawdę mnie nie stać, nie jestem gotowa.”

Mogłabym grzebać w ziemi gołymi rękami, a potem śmiać się do utraty tchu ze swoich brudnych rąk, gdybym tylko znalazła kawałek siebie.

zahaczyłem umysł o jakąś drzazgę w futurynie
prują się myśli
nawet kłębka nerwów nie chcę zwijać
coraz bardziej brakuje każdego czasu
by poczuć chwile

Jak kwiat spragniony wody
więdłaś
prosząc o deszcz
Jak ptak szukający gniazda
pragnęłaś
gorących serc
Odnalazłaś serca
spadł życiodajny deszcz
rozkwitłaś
pojaśniałaś
lecz aura zmienną jest
Przeczekaj!