Zeszyt Perły, Aplan

Ma najczęściej skromny wygląd, szare kartki, ale ma w sobie wszystko to, co najpiękniejsze... to książka.

Życie jest tylko przechodnim półcieniem,
Nędznym aktorem, który swoją rolę
Przez parę godzin wygrawszy na scenie,
W nicość popada - powieścią idioty,
Głośną, wrzaskliwą, a nic nie znaczącą.

[...] wolała prawdę. Również wtedy, gdy drogo kosztowała. Nie dlatego, że tak została wychowana, po prostu przekonała się, że na dłuższą metę prawda ułatwia życie.

Nigdy nie wiesz jak silny jesteś, dopóki bycie silnym nie stanie się jedynym wyjściem jakie masz.

Nie ma człowieka, bodaj najmędrszego, który w epoce młodości nie mówił rzeczy lub wręcz nie prowadził życia, którego wspomnienie może być mu przykre i które pragnąłby zatrzeć w pamięci. Ale nie powinniśmy żałować przeszłości. Czy stalibyśmy się mądrzy – w takiej mierze, w jakiej to możliwe – gdybyśmy nie przeszli przez te wszystkie śmieszne fazy poprzedzające?

Mapa świata każdego człowieka jest tak samo niepowtarzalna jak odcisk jego palca. Nie ma dwojga takich samych ludzi. Nie zdarza się, żeby dwie osoby jednakowo zrozumiały to samo zdanie. Nie próbuj zatem dopasowywać innych do własnych wyobrażeń o tym, jacy powinni być.

Potwory umysłu są znacznie gorsze niż te istniejące naprawdę. Strach, zwątpienie i nienawiść okaleczyły więcej osób niż jakiekolwiek zwierzęta.

-Lubisz samotność? [...]
- Nikt nie lubi samotności. Ja tylko nie próbuję się z nikim na siłę zaprzyjaźnić. To prowadzi do rozczarowań.

"Człowiek ma dwa życia, to drugie zaczyna się wtedy, gdy zrozumiesz że życie jest tylko jedno."