Twórczość, olka2772

Jej pragnienie to wydostanie się z ludzkiej skorupy i przeistoczenie się w coś niezwykłego, fantastycznego i magicznego. Niektórzy mówią, że jest niedojrzała. Ona zaś nie zwraca na to uwagi, bo żyje w swoim idealnym świecie, który istnieje w jej sercu.

-Pamiętasz tatusia?
-Nie… Ale opowiedz o nim jeszcze raz. -Codziennie przed snem chłopiec o to prosił, chociaż znał tą historie na pamięć
-Wyjechał na wojnę gdzie walczył, żebyś mógł żyć w naszym kraju, chodzić po cudownym starym mieście i spełniać swoje marzenia.
Był cudownym człowiekiem.-Z zamyślenia wyrwał ją równomierny oddech swojego dziecka.
-I pewnego dnia dostałam wiadomość, że wojna dla niego już się skończyła a razem z nią odeszło nasze wspólne życie… Ale wiem, że nad nami czuwa.- Wstała i jak co noc położyła się w pustym łóżku.
-Dobranoc kochanie.

Moje marzenia?
Zamieszkać w nowym Yorku w mieszkaniu z balkonem. Naprzeciwko znajdowała by się piekarnia.
Kilka lat potem gdy odkryłam kolejną rzecz, którą kocham, dodałam jeszcze kilka elementów do tego życzenia. Kilka przecznic dalej znajdował by się Brodway dance center gdzie każdego dnia chodziła bym na trening a popołudniu studiowała sztuki piękne.
Wraz z życiem nastolatki stwierdziłam, że czegoś by mi tam było brak. Nie rodziców, znajomych ani Polski. Wtedy do szczęścia potrzebowałam tylko ciebie tego księcia z przedmieścia.
Gdy nadszedł okres buntu miałeś chodzić w opuszczonych spodniach po kolana, z wytatuowanym całym ciałem i kilkoma kolczykami.
Wraz z wiekiem zaczęłam zauważać rasizm wokół mnie nawet w domu. Miałeś być murzynem a ja miałam spłodzić tak samo czarne dzieci i nie ważne czy byśmy mieszkali w biedzie czy w luksusie pokazywała bym jacy jesteśmy szczęśliwi.
Teraz widzę cię jako zwykłego człowieka z problemami bo nie chcę abym tylko ja je miała. Chcę abyśmy przeszli przez to razem wspierając się nawzajem. Pokazać wszystkim, że nie jesteśmy jakimiś dziwolągami ale zwykłymi ludźmi potrzebującymi miłości.

Tak bardzo się starałam,
Powtarzałam sobie w myślach
Dokładniej! Mocniej! Lepiej!
Ale i tak siedziałam gdy lepsi zostali wybierani.
Mam wrażenie jakbym zostawiła na tamtej sali kawałek serca.
Teraz powtarzam sobie, że przy następnej próbie zobaczą na co mnie stać a ja się nie podam i będę ćwiczyć ile tylko można.
Pokarzę wam kiedyś! Chociaż na razie jestem w dołku.

Straciłam najlepszą przyjaciółkę jaką miałam,
Myślałam, że z czasem wszystko się ułoży,
Minęły już 2 lata i nikt jej nie dorównał…
Zdesperowana sięgam po wszystko
Aby ukarać się za to, że Ciebie straciłam.

Najlepsza przyjaciółka się pyta:
-To on złamał ci serce?
-Tak ale nie bolało dopiero zaczęło gdy ty je podeptałaś kilkoma słowami " jakoś sobie poradzisz"
-… to czemu nie zadzwoniłaś na następny dzień?
-Bo sobie nie poradziłam.
Nagle się obudziła i stwierdziła ,że zadzwoni do niej ale nie odebrała. Na następny dzień dostała prostą wiadomość:
Twoja najlepsza przyjaciółka się zabiła, pogrzeb odbędzie się w czwartek o godz.11. Zostawiła dla ciebie kartkę z napisem "nie poradziłam sobie bez ciebie… twoja najlepsza przyjaciółka żegnaj ;* "

Gdy się budzę chce znowu zasnąć,
Jedna połówka mnie każe wstawać z pozytywnym nastawieniem,
A druga jest wkurzona na cały świat.
I tak od samego rana staczam bitwę ze samą sobą...