Twórczość, Mocily

Chęć zemsty tylko intensyfikuje nasz ból aniżeli ułatwia pogodzenie się z chorą rzeczywistością, traumą, która popchnęła nas to tego czynu.

Siedziałam na przeciwko ciebie, patrząc w głąb twoich oczu nie pewna tego czy znasz moje uczucia wobec ciebie. Kocham cie, pragnę od chwili gdy cie zobaczyłam, pragnę to wykrzyczeć całemu światu lecz nie mogę, strach nie jest moim sprzymierzeńcem.
- Czy jest coś takiego, jakieś marzenie w twoim sercu, którego nie spełniłaś ze strachu?- zapytałaś uśmiechając się do mnie, jak gdybyś miała w tym cel
- Tak- odparłam szczerze unikając twego wzroku gdyż czułam wstyd
- Czego się boisz? Co cię powstrzymuje?- zapytałaś licząc, że poznasz odpowiedź na dręczące cię pytanie
- To lęk przed odrzuceniem mnie powstrzymuje- odparłam krótko i treściwie
- Zakochanie? Lęk przed odrzuceniem sprawia, że wielu przechodzi przez życie nie zaznając miłości. A gdybym powiedziała, że ta osoba też cie kocha?
- To było skazane na porażkę już od początku- odparłam by wyjść, zniknąć z twego życia nim popełnię błąd. Wiem już, iż poznałaś prawdę, lecz nie umiem się do tego przyznać, ta niewiedza sprawi ci mniej bólu niż me słowa, uwierz mi.

Oto twój klucz, weź go i użyj aby mnie zdobyć.
Leżę przed tobą otworem, gotowa na twój dotyk
tak zmysłowy, gorący, palący me ciało do czerwoności.
Czuje jak wkładasz klucz, przekręcasz, raz zerkając na moją twarz.
W moich oczach jest pożądanie, chce tego, zrób to.
Przekręcasz drugi raz, jesteś już w połowie drogi do celu.
Moje podniecenie rośnie, z każdą chwilą jestem coraz bardziej pewna. Twój oddech przyspiesza, denerwujesz się. Kładę swą dłoń na twej dłoni, kieruje ją, trzeci klik.
Został tylko jeden.
Widzę, jak oblizujesz wargę pragnąć tego, co jest pod spodem.
Ostatni już ruch, pas znikł.
Jestem twoja.

Niczym baletnica uwięziona w pozytywce. Pragnę uwolnienia, pragnę tańczyć w rytm skrzypcowego koncertu. Piruet po środku łąki, krople delikatnej letniej rosy spływające w dół mojej twarzy. Moim więzieniem jest szklana kula. Śpiewam, krzyczę by pod siłą mego głosu pękła w odłamków stos.

Psychologia pokazuje, że uczucie "zakochania" to tylko rekompensata za zniszczoną relację z kimś ważnym. Szukamy miłości zastępczej.

Czuję jak posuwasz ją wzdłuż mego do granic rozpalonego ciała.
Jak owijasz ją wokół mojej szyi przyprawiając mnie o dreszcze.
Sprawiasz, że czuje się piękna.
Ulegam ci, padam na kolana błagając o więcej.

Przychodzi taki moment gdy stłamszeni możliwą wizją przyszłości nieakceptowalnej ulegamy, poddajemy się