Twórczość, MLbG

Poznałem Twój smak, Twój zapach i dotyk.
Uzależniłaś mnie od siebie jak ciężki narkotyk.
Teraz codziennie Cię widzę, lecz tylko w kącie mojej głowy.
Nie mogę przestać o Tobie myśleć, jak o fajce palacz nałogowy.
Przyciągasz mnie gestami, a ja chce żebyśmy byli na tym pomoście sami.
Lecz nie wiem co Ty do mnie czujesz, przez co coraz bardziej biję się z myślami.
Wiem że krótko się znamy, lecz w mym sercu już wybrzmiewa imię Twe.
Potrzebuje Cię, bo czuję że nowych kolorów nabiera życie me.
Myśl o Tobie sprawia że zasypiam spokojnie i budzę się co rano szczęśliwy.
Jesteś dla mnie darem od losu, w końcu czuje, że świat jest dla mnie sprawiedliwy.
Gdy Cię tylko zobaczyłem, pomyślałem "To jest ta... To będzie moja żona."
Piękna, mądra, wesoła, nic dodać nic ująć dziewczyna wymarzona.
Więc proszę Cię nie odtrącaj mnie...
Nie chce żeby to wszystko odwróciło się...

Nie ma człowieka, który by czegoś nie pragnął, nie gonił za marzeniami.
Jedni chcą doświadczyć prawdziwej miłości.
Inni zaś jeździć swoimi szybkimi samochodami.
Komuś się może władza na szczycie śni.
Ktoś inny o słodyczach myśli przez kilka dni.
Zdrowie, rodzina, wymarzona praca.
Mąż, który uśmiechnięty do domu wraca.
Czyimś celem może też jest sława.
Żeby ludzie na stojąco mu bili brawa.

Każde marzenie, pragnienie, cel... Wszystkie są dobre i wspaniałe.
Te wielkie jak wieżowce i te malutkie jak ziarenko piasku małe.
Warto w nie wierzyć, zwłaszcza w tych czasach kiedy na świecie się dzieją takie rzeczy niemożliwe.
Czasami wystarczy, szczypta cierpliwości, odrobina determinacji i wytrwałości abyśmy, to co w naszych głowach, przekuli na prawdziwe.

Zakrywam uszy, by wsłuchać się w serca mego bicie.
Bije szybko i głośno. Nic dziwnego, gdy stoję na szczycie.
Rozciąga się głęboka przepaść przede mną, jestem na skraju świata.
Mój świat się kończy tam, gdzie myśl o Tobie, z chęcią zbrodni się przeplata.
W mojej głowie...

Mając lat zero, nie myślałem wcale.
Mając lat pięć, chciałem mieć korale.
Mając lat dziesięć, marzylem o lataniu.
Mając lat piętnaście, myślałem o kochaniu.
Mając lat dwadzieścia, poddałem się rozczarowaniu.
Mając lat dwadzieścia pięć, nie marzę już wcale.
Bo gdy będę miał lat trzydzieści, nadal nie będzie doskonale.

Smak Twego języka, me myśli dotyka.
Wstydzę się, samemu dotknąć ust Twoich.
Poprowadź mnie, chodźmy po morza dnie.
Chcę patrzeć na Ciebie, przez wszystkie kolejne, świata noce i dnie.
Jeśli powiesz nie..., to nic się nie stanie.
Moje "zaczarowanie" już takie zostanie.

Inspirowane koleżanką z tego portalu.

Tak bardzo... Pragnę, potrzebuję, wymagam od siebie.
Bym stworzył coś... o czym Bogowie usłyszą na niebie.
Tak się boję... Presja, fobia, strach.
To Ci trzej królowie, codziennie rano witają mnie w drzwiach.
Tak myślę... Rozważam, zastanawiam się, analizuję.
Czy... Uczucia są prawdziwe? Czy to miłość, gdy Twe usta całuję?
Tak... Umieram...

Miałem bardzo ważną myśl, ale jak to w życiu bywa nie chciało mi się jej zapisać i przepadła...

Deszcz zapluł mi okno.
Słyszę jak wodór uderza o szkło.
Zastanawiam się gdzie jesteś...
Kiedy moje neurony przeszukują głowy dno.

Jednak to nie biała flaga, miłość dwa oblicza ma, niczym waga. Konstrukcja i destrukcja, żadna to nie przewaga, lecz w odstępach czasowych równowaga.