Twórczość, Maxsk7

Czy ty wiesz??
Czy ty widzisz??
Czy wiesz że...
Twoje słowa nie mają już takiej wartości.
Czy ty słyszysz się??
Jak mówisz jedno, a robisz dalej to samo??
I nie mów że nie...
Bo obietnice dane, te nawet małe są przez ciebie łamane!
Twoje czyny pokazują,
Jaką wartością cenisz mnie.
Jak głęboko masz mnie...
Ale ja dalej głópi mimo to kocham cię??
Nie?? Już sam nie wiem bardziej ranisz mnie.
Mówisz że nie masz czasu...
To czemu nie potrafisz poświęcić jednej chwili??
Dzień jest długi, nocy też mało nie ma.
Do mnie napisać nie potrafisz ale dla innych czas znajdziesz.??
Heh Wiesz śmieszne to jest.
Liczysz na cierpliwość wieczną?
Wybacz kończy się, serce już pęka.
Tyle ran przez ciebie dałem radę zaszyć pozostawiając blizny.
Nie ma...
Już miejsca na kolejne.
Mimo to kocham cię.
JAK JAK MIMO TO MOGĘ KOCHAĆ CIĘ??
Kobieto zdecyduj się czy jestem, aż tak wymagający??
Prosząc cię byś utrzymała kontakt??
Jak nie kochasz mnie to powiedz prosto to, a nie dalej niszczysz mnie.
Mimo to Kocham Cię.
Moje Alter Ego

Moc uczuć tak wielką ,
w sercu mym bije,
serce staje się męką,
myśl uczuć w głowie wije,
Czy ma miłość przeżyje,
łza z oka spłynie,
wszystkie smutki zmyje.

W sercu mętlik pustka w głowie,
Boli to całe mnie zło,
Życie przeciwko mnie nadal w zmowie,
Będzie za mną nadal szło.

Uciekać nie mam jak i gdzie,
bo i tak dogoni mnie,
Każdy o tym dobrze wie,
życie kur... się zwie,
..............................................Moje Alter Ego

Jest mnie dwóch,
jednym ciałem podzielić się nie mogą,
konflikt.
Powoli przegrywam ze sobą,
spychany jestem w pustkę głębi pokoju mnie
coraz ciemniej widzę,
co serce z krwią ciele pompuje mym.
uwalniają się uczucia,
tak wstrętne,
tak wredne,
oplatują i kłujką jak ciernie, na plecach czuje kolcy w brut,
Lecz to wytrzymać żaden trud,
wciąż z nadzieją na cud.
Moje alter ego .

Czarny jak węgiel jestem kruk,
niestety tak boleśnie splątany,
szamocząc się wbijam igły kolca cierniem,
nie wiem co robić gdyż jestem uwięziony,
siły wszelkie opuszczają mnie powoli,
poddaję się jestem duszą umierający.

Widzę i czuję jak zanikają,
wytyczone prze zemnie wartości,
nie odczuwam sensu życia powoli,
gromadząc w sobie tyle negatywnych uczuć,
muszę wyzbyć się ich całości.

Moc uczuć tak wielką,
W sercu mym bije,
Serce staje się męką,
Myśl uczuć w głowie wije,

Czy ma miłość przeżyje,
Łza z oka spłynie,
Wszystkie smutki zmyje,
Lub zatopi w winie.

Czemu bóg jest na tyle bezczelny, aby odbierać każde szczęście jakie w mi życiu się pojawi nawet to najmniejsze w tak bezlitosny sposób.

Moim życiem jest muzyka.
Muzyką jest moje życie,
gra raz skocznie a raz spokojnie.
Ona jest tą co niesie porywa hipnotyzuje mnie.
Teraz ten rytm przypomina coś z klasyki "Samuel Barber - Adagio for Strings".
Czuje się wypełniony nadzieja lecz ogarnięty smutkiem.

Poczucie chwilowego szczęścia,
jest wprost proporcjonalne do negatywnego myślenia
i wyraźniejszego dostrzegania brzydoty tego świata,
która otacza nas, a nieliczni wraz ze mną potrafią ją dostrzec.

Widziałem coś czego nie powinienem słyszeć, słyszałem coś czego nie powinienem widzieć, poczułem coś o czym nawet mi się nie śniło.

Czy wiesz dlaczego tak często pada ??
Ponieważ jest coraz więcej złamanych serc, które wylewają łzy przez fałszywe uczucia innych.