Twórczość, Marsjanka1980

Są.
Serdeczni. Przyciągają ciepłem i dobrocią.

I jeszcze raz przekupię
srebrne anioły
by ubrały ludzkie buty
i zaoram kawał nieba
własnymi ramionami

niech pęknie ziemia na pół
i zaświeci słońce
życiu

Piękny zapis. Jeśli zamienimy kolejność wartości, które wymieniła p. Anita, każda z nich może być najważniejszą w danej chwili, czasie, miejscu.

Na chwilę, gdyż
wykrzywiona na stałe, na przekór,
będzie powracać
bez ostrzeżenia, zawsze
o chwilę za późno.

Uwieszona
powielanych cieni dawnego miejsca
w odpływającym świetle,
nie zaśnie
bez pytania na ustach
nocy.

Spotkały się z Bogiem
na chwilę
Umówiły na miłość.
I poleciały
po życie

Anioły z mojego nieba.
I wrócą, całe i zdrowe.

Byłaś tak blisko
na plaży moich słów
otulona falą szczęścia
chodziłem po ciepłym piasku
twoich śladów
przymknęłaś powieki
nie zdążyłem zobaczyć

:)

Puszczę, jak Maryś ten szlaban opuści..hehe..;))

Solidna myśl. Problem chyba w tym, czy każdy, kto się odnajdzie, jest zadowolony, hm. Ciekawe.

...bez wątpliwości tak - jest

...no i po co ponad...?

skoro można postać sobie...obok siebie...:):):)

Nie powinny..:))

A kto będzie grzeszników nawracał ?..:))

Maryś, pozdrówka Tobie i Twoim gościom zostawiam..:))

Cudny wiersz, wzruszyłam się i to bardzo! :-)

Pozdrowionka :-)