Twórczość, Lacri

Dobre jest tylko to, co nie szkodzi innym. Najlepsze to, co nie szkodzi nam samym. Doskonałe jest to, co nie szkodzi nam samym a drugim nie wyrządza krzywdy.

Ja doskonale wiem, że gdy nie mówi się głośno o swoich problemach, to one 'ot tak' sobie nie znikają, ale przynajmniej stają się nieco 'mniej widoczne'.

Tak bardzo przesiąknęłam tym udawaniem twardej i niedostępnej,
że przestałam rozpoznawać prawdziwą siebie...
Czy ktoś wie jak "bezboleśnie amputować" swoją maskę z twarzy...?

Czy tylko ja mam takie wrażenie, że nasze "doskonałe społeczeństwo" radzi sobie w bardzo "niedoskonały sposób" z brakiem tolerancji wobec tego, czego tak naprawdę boją się poznać lepiej - bliżej ...

Z czasem nawet maska z uśmiechu zakładana co dzień,
zmienia się w coś na kształt prawdziwej emocji... a patrząc w lustro
nie umiemy dostrzec już różnicy między nimi ... i może właśnie to nazywa się
"trudnym szczęściem"...

Tak często i chętnie częstujesz mnie obojętnością... ale ani razu nie zapytałeś czy mi ona w ogóle smakuje ...

Bo czasami nasze Wewnętrzne JA dopomina się by dopuścić je do głosu... O jakże wtedy często przestajemy być sobą... Jakże często przestajemy wiedzieć CO tak NAPRAWDĘ JEST... I wtedy wszystkie nasze dociekania i wnioski zmieniają swój kierunek; marzenia zmieniają swój kształt; plany na przyszłość przestają być już takie oczywiste; a wtedy pragniemy już tylko jednego: by rzeczywistość była snem ...

... Prawdziwi Ludzie nawet jeśli są -
kryją się skutecznie gdzieś po kątach...
....Nie zna ich prawie nikt...
... Świat przed nimi zatrzaskuje drzwi...
... Więc kolejny robią błąd ... i znikają ... i odchodzą stąd...

Mój świat umiera...
po cichu odchodzę... ale wcale nie po to by znów się narodzić
Mój świat umiera...
po cichu znikam... bez żalu pragnę odejść
Mój świat umarł
i nie zostało nic prócz cichego westchnienia
zdruzgotanego Anioła Przeznaczenia...