Twórczość, Joline

Życzę ludziom, którzy kpią z obecnej sytuacji, aby w późniejszym czasie nie zajmowali miejsc w szpitalach.

Nie spodziewałeś się tego, jaką tak naprawdę jestem osobą, ponieważ stałeś zbyt wysoko, poza horyzontem, który przemawiał od zawsze niekoniecznie rozsądkiem. Powiedziałeś mi o tym, pięknym wieczorem i wtedy dostrzegłam Twoje prawdziwe ja.

Leżę na brzuchu, wpatrując się w bezkres nocy, której niebo jest przykryte bladymi chmurami, pozbawionymi jakiegokolwiek wyrazu.
Mogę zapomnieć o gwiazdach, które i tak ciężko dotrzeć w środku miasta. Spoglądając przez okno, często uśmiecham się do siebie z sarkastycznym i myślami: "W tych czasach naszymi gwiazdami są latarnie, niepozwalające docenić pięknej nocy, światła samochodów przejeżdżających co jakiś czas i okien sąsiadów, którzy wykorzystują moment na chwilę wytchnienia przed telewizorami."
To przerażające, kiedy ktoś pełen marzeń spędza czas w miejscu, które zagłusza swoje myśli. Uwięziony w cyberprzestrzeni, oderwany przez media od pięknych chwil, które mogłyby się wydarzyć. Prawda. Które mogłyby się wydarzyć.
Kiedy pośród zgiełku tego wszystkiego, co nas odciąga od zdrowych relacji międzyludzkich.
Większość z Nas wraca do domu, skupiając [...]

Spojrzałam w twe oczy, tak jak dotychczas pragnęłam - widząc w nich własne odbicie.... Teraz będąc Ciebie tak blisko, wiem, że mam już nadmiar wszystkiego.

Nieświadomie pierwszy zrobiłeś mi zdjęcie,a myślałam, że to ja pierwsza zrobię Ci je skrycie.

Wij się mój Demonie,
dłońmi wokół mego ciała.
Wij się niczym wąż i nigdy nie przestawaj.
Twoje ciało niczym lawa z wyglądu i ciepła,
Sprawia, że nigdy nie przestaję czuć swojego drżenia.
Pocałuj mnie swą szorstkością,
Chcę napawać się tą niezdrową miłością.
Pomóż zamknąć mi oczy na dobranoc, i spraw,
Bym mogła pojawić się pomiędzy światami.
Tak, abym czuła, że niczym zdobyczą się co noc bawisz.
Każdy dzień witając otwieraniem oczu, żegnam Cię,
Wiedząc, że kiedy noc nastanie, będę mogła Cię przywitać.
Sprawiaj swą rozkoszą, bym nigdy marzyć nie przestała
I zawsze Cię kochała.

Nadzieja na spowolnienie szerzącej się Apokalipsy spoczywa w Naszych dzieciach. One są niczym dar z samego Nieba. Nauczmy je wartości, a dzięki prawdziwej miłości będziemy mogli na nowo budować życie.

- mojej Córce.

Jej błękitne oczy, niczym najskrytszy ocean, dały mi do myślenia, że nowa księga, pełna marzeń się przede mną otwiera.

- mojej Córce.

Z pomocą pamiętnika, wróciłam żywo do wspomnień z przed kilku lat...
Pamiętam to tak dobrze, jakby cała historia wydarzyła się kilka godzin temu.
Stałam w szyku, czekając na nowego dowódcę, wiedząc, że ma być dość młody.
Byłam wręcz oburzona.
Jak ktoś prawie w moim wieku, może dowodzić plutonem? To nie miało racji bytu!
I nagle wyszedł naprzeciw Nas, spoglądając beznamiętnie, jakbyśmy byli posągami już dawno zapomnianymi.
Wysoki, dobrze zbudowany, o idealnym profilu żołnierza. W tym mundurze odznaczały się jego mięśnie. Kiedy przystanął, spojrzał na Nas pewnie.
Tak brzmi to banalnie, ale kiedy spojrzałam na niego, serce mi stanęło i na nowo zaczęło bić, jakby nasiąknięte pragnieniem. Czułam się wręcz, jakbym spadała w ciemną otchłań. Niezrozumiałe uczucie zaczęło mną szarpać, a [...]

W ten dzień magiczny, tak przez wszystkich oczekiwany, ślę z miasta Jezusa pęk życzeń wylanych
- kartka biała, śnieg zastępuje, bo w tym roku na Boże Narodzenie słońce Nam dopisuje.
Życzeń moc sypię, jak cukier puder na piernikową choinkę – z Torunia – jak malowaną,
Radości z tej nocy i czytając to niech Cię mój drogi Czytelniku to zaskoczy, że owe życzenia wymyśliłam tej Nocy.
Atmosfera dookoła grzańcem z wina pachnie, ten zapach myśli trzeźwe kradnie
Przenosi Nas pod wspólny kominek, gdzie drewienko w środku już dawno pali się i pokój grzeje.
Tym ciepłem aromat świeżych igiełek po izbie rozprowadza – kolejna woń Nasze czerwone noski zadawala.
Zaścielmy obrus biały, wizją świąteczną – zaścielmy radośnie – zróbmy to, byśmy pamiętali [...]