Twórczość, gringo3030

W dowod wdziecznosci(kto ma wiedziec-wie)
Szczerze,to boje sie jutra...boje sie przestac Kochac
Boje sie,ze zaczne nienawidzic...
Teraz sie boje,zarazn tez...Siebie sie boje,bo potrafilem tak bardzo siebie znienawidzic...Przepraszam,ja naprawde nie mam nikogo...a to tak cholernie boli...Samotnosc w tlumie dookola.Ta mysl moja jest najlepsza:Jesli w tloku doskwiera Ci samotnosc...Gdy sen nie nadchodzi,pomimo zmeczenia...Gdy juz sam nie wiesz,czy pragniesz by szczescie wrocilo,czy zniknac,przestac istniec wolisz...Gdy mysleniem zabojasz resztke wiary i nadzieje...Poczekaj,zycie to tylko krotka chwila ktora zaraz Ci przejdzie...
Jak to jest,ze czlowiek przestaje pragnac,chciec?Jedni winia za przeszlosc,drudzy pragna gwarancji na przyszlosc...a co ja czajnik z serwisu jestem?Ja nie umiem zyc dzis.Boze,jak ja potrzebuje jak male dziecko wyplakac sie w piers...Wierzylem w kazde slowo...Chcialem dac z siebie wszysko,lecz juz prawie nie ma mnie.pusty brzek...dobranoc ma Spowiedniczko.Przepraszam za to wszystko

...za usmiech..gdy do tylu odchylasz glowe...za to jak jesz,jakby za kazdym kesem slodycz Cie oblewala...i za to jak chodzisz,jak gdyby ziemia byla Ci wdzieczna,ze stapasz po niej...za to jak gdy spisz slinisz poduszke...za sweter z dziura,ktory ma sto lat...i za to jak biegasz rano po rosie...

Zatopić twarz swoją w azylu Twych ramion
Drżacymi rękoma wpleść sie w Twoje ciało.
Z niepokojem żadać Twej Miłości znamion
Zapomnieć się w Tobie...posiąść Ciebie całą.
**************
W łzach szczęścia obmywać całe swe cierpienie
Przysięge Miłości wiecznej Tobie złożyć
Wyszeptać namiętnie jak gdyby milczeniem
Że przy Tobie pragnę życia kresu dożyć.
*****************
Swoja chora dusze z obaw wyswobodzic
Zabic wszelkie smutki,zale zlozyc w grobie.
Umrzec tylko po to,by znow sie narodzic...
W Twym azylu ramion...w Twoim sercu...w Tobie.

Prawa nadaja instytucje slabe,ktore nie majac innych mozliwosci w ten sposob kieruja ludzmi.Panstwo powinno nadawac obywatelom przywileje,za to ze sa,a nie obowiazki i prawa,za zlamanie ktorych karza.Niemoralnosc polega na tym,ze monopol na dobrobyt wladza pozostawila sobie.

Jesli w tloku doskwiera Ci samotnosc...Gdy sen nie nadchodzi,pomimo zmeczenia...Gdy juz sam nie wiesz,czy pragniesz by szczescie wrocilo,czy zniknac,przestac istniec wolisz...Gdy mysleniem zabojasz resztke wiary i nadzieje...Poczekaj,zycie to tylko krotka chwila ktora zaraz Ci przejdzie...

Drążącymi rękoma szukam przerażony
Azylu Twych ramion,ciepła Twoich piersi...
Spragnionymi dotyku Twej skóry dłońmi
Trupi chłód pościeli napotykam...
I niemy krzyk ciszy mnie otacza...
...i zatęchła ciemność..

Jak szept Kochanka,bez dotyku łechcę
Przenikając słowem zakątki najskrytsze...
Swym ciepłymsprawiać,że Kobieta zechcę,
By usta Kochanka były coraz bliższę.
*
Jak dziewiczę lądy przed swoim odkrywcą
Powoli tajemnicę przed nim otwieraja.
Tak dla ńiej pozostać na zawsze zdobywcą
Jakby co dnia od nowa Piękno odkrywając.

Ile dni bez Was minęło,tyle już straconych...
Łez morze wylane,sens życia zgubiony.
Brak odwagi by skończyć...sił już nie mam by zacząć...
Życia bez Was się uczyć, cierpienie mieszać z rozpaczą.
Nie potrafię powiedzieć czego bardziej dżiś pragnę
Byścię do mnie wrócili/Czy bym umarł tu...na dnie?
Miłością,Nadzieją,Wiarą na życie byliścię moje
Jedyną szansą,przyszłością,Bez Was me życie jest karą...
Twa wiara w Nas nieistnieję,pogarda zamiast Miłości.
Strącasz mnie w zapomnienie,życie w samotności.
Z Tobą wszystko zniknęło,resztę sam odbieram.
Swego zniszczenia dzieło...Bez Ciebie umieram...

Na własne życie spoglądać z boku.
Pozwolić innym życ naszym życiem.
Słuchać pokornie jego wyroków
To jakby"byciem"nazwać"niebycie".
Zwalczać swą Miłość,tłumić uczucia
Własne pragnienia nazwać mirażem.
Innych dziedziczyć recepte życia
Patrząc jak inni grabią nas z marzeń.
Żyć jak chcą inni,pozory zachowac.
Za szczęście innych swym szczęściem płacić.
Swoje uczucia przed światem schować
Żyć życiem innych...swe serce tracić...
Swym własnym życiem,nazwać to życie
Gubiąc Nadzieję,Miłość i Wiarę...
To jakby"byciem"nazwać"niebycie"...
Przeżywać życię jakby za karę...