Twórczość, flower0

Gdyby wszystko było tak łatwe, jakbyśmy chcieli, świat byłby zbyt idealny, byśmy mogli na nim żyć.

Daj mi jeden, choćby najmniejszy powód, bym uwierzyła, że szczęście istnieje. Że mam szanse na to, aby świat zaczął mi sprzyjać. Abym mogła w końcu kogoś pokochać, a ktoś mógł pokochać mnie. Taką jaka jestem, pełną wątpliwości, smutku, nieidealną, z milionem wad i jedną zaletą, i milionem zalet i jedną wadą. Żeby ktoś pokochał tą dziewczynę, którą jestem, kiedy nikt mnie nie widzi. Tą, która nie uśmiecha się cały czas, tylko tą, która jest ciągle smutna. Nie tą pełną ciepła, tylko zimną sukę. Może wtedy uwierzę, że "jeszcze będzie przepięknie, jeszcze będzie normalnie".

I znów powiem, że wszystko jest okej. Tylko po to, żebyś przestał pytać. Bo co mam Ci powiedzieć? Że zachowujesz się jak dzieciak? Że nie jesteś pierwszym, dla którego mówię, że nie ma sprawy, tylko temu, że wiem, że nie stać Cię na nic więcej? Że nie chcę twoich przeprosin, bo wiem, że są nieszczere? Więc widzisz. Zmuszasz mnie do kłamstwa. A ja kłamie, bo nie wiem jakimi sławami wyrazić prawdę, żeby Cię nie zranić. Ale kiedyś nie wytrzymam i wszystko wykrzyczę Ci prosto w twarz. A ty oczywiście nic z tego nie zrozumiesz, a przynajmniej nie dasz po sobie poznać, że coś Cię to obeszło.

Nie wiesz jak to jest, kiedy nie możesz się na niczym skoncentrować, czas Ci się dłuży, wszystko Cię denerwuje, a zarazem masz to gdzieś. Nastrój zmienia Ci się w ciągu 15 sekund, a Ty nie wiesz co Ci jest i co masz ze sobą zrobić.

Zapach świeżo skoszonej trawy.
Zapach porannej rosy.
Zapach parującej ziemi.
Nic nie mogło równać się z jego zapachem.
Odgłos lecącego ptaka.
Odgłos padającego deszczu.
Odgłos otwierającego się rano kwiatu.
Nie ma prawa równać się z jego głosem.
Najpiękniejszy kwiat.
Najpiękniejszy ptak.
Najpiękniejszy obraz.
Nie może równać się z jego wyglądem.
Wszystkie wspaniałe chwile nie dorastały do pięt tym,
które były spędzone z nim.
Każde jego spojrzenie znaczyło coś innego.
Każdy jego uśmiech był inny od innych
i inny od poprzedniego.
Tylko teraz każdy wypity kieliszek wódki
i każdy wypalony papieros jest taki sam.
Niczym się nie różni.
Mimo najszczerszych chęci,
nie pomaga i nie daje zapomnieć.

Udajemy, ciągle udajemy.Nasze życie jest teatrem, a my aktorami. Ci, których spotykamy są widzami. Jednak zazwyczaj ci widzowie potrafią nas tylko krytykować.

Kiedy mówisz, mów zrozumiale albo zachowaj milczenie. Jeśli twoje słowa są proste, możesz mieć pewność, że ktoś cię zrozumie. Kiedy komplikujesz jakąś sprawę, staje się ona niezrozumiałą dla innych.

Daj mi wytrwałość, bym pokonała przeszkody.
Obdarz mnie siłą, bym cały czas pozostała sobą.
Bądź przy mnie w chwili zwątpienia,
wtedy, kiedy będę chciała się poddać.
I trzymaj mnie czasem za rękę,
by nic mnie nie przestraszyło,
bo wiesz jak bardzo nie lubię się bać.
Po prostu znajduj się tam gdzie ja,
by świat nie mógł pokonać nas.

Jeśli chcesz coś zdobyć, nie wahaj się. Kiedy będziesz walczyć, na pewno łatwiej uda ci się to osiągnąć, niż wtedy, kiedy będziesz się nad sobą użalał i nic nie robił. Nie możesz się poddawać w trakcie dążenia do celu. Bo wiara, że ci się uda, zawsze będzie silniejsza niż zwątpienie.

Uratuj mnie, nim upadnę.
Podaj mi rękę bym mogła wstać.
Bądź ze mną, gdy coś mi się stanie.
Zabierz mi nóż, bym nie mogła zranić nas.
Daj mi nadzieję, że kiedyś będzie dobrze.
Pozwól uwierzyć, że kiedyś się ułoży.
Wytłumacz mi jak pokochać mam,
kiedy i Ty jesteś sam.
Pokaż, że ludziom warto jest ufać,
Że nikt nie zrani więcej mnie.

Bo najważniejsze, to mieć kogoś, do kogo uśmiechniesz się mimo bólu w oczach, mimo tego, że cierpisz. Mieć kogoś, kto zapyta o powód twojego płaczu, a nie otrzymawszy odpowiedzi, nie odwróci się od ciebie, tylko będzie siedział i patrzył na ciebie, na twój tępy wzrok wbity w ścianę albo w podłogę.