Twórczość, black_balloon

nie ma Cię tutaj
wrzeszczy mi do ucha
Twoja nieobecność
przepita gorzką kawą
trzęsie kieszeniami
wypełnionymi po brzegi
tęsknotą
która nie wypada
pomimo dziur
w materiale czasu

Patrzę na niego, jak jego palce śmigają w tę i z powrotem po czarno białej drodze z klawiszy. I nawet, jeżeli nie wypowiada ani jednego słowa, jego dłonie opowiadają cudowne historie: ballady, romanse, powieści fantastyczne, erotyki. Cały księgozbiór świata zachowany jest w jego dłoniach. Za każdym razem, kiedy dotyka klawiszy, albo kiedy dotyka mnie - czytam kolejny rozdział, potem kolejną książkę. Za każdą kartką tęsknię tak samo mocno, jak nie mogę doczekać się przewrócenia jej na kolejną i kolejną..

cierpię od dawna
na brak
samej siebie
nie czekam już
zaczynam zabawę
z pustką
co tuła się
z kąta w kąt we mnie
I budzę się
porankiem chłodzona
przykryta
zimnem na skórze
spowodowanym
nieobecnością ciebie

zamykam ciało w klatce
było mnie wszędzie zbyt pełno
choćby
na kromkach chleba
między palcami
w szemraniu zakurzonych słów
w sercu co miało bić równo
a oszukiwało jak zegarek
widocznie
esencja wykorzystanego szczęścia
uleciała
jak zapach kawy
w ziarenkach

Czym jest miłość?
Miłość to kwiatek, sukienka i powietrze
Miłość to kropka po zdaniu złożonym z nieskończoności, ciepła i przeznaczenia, bo miłość nie jest na chwilę
Miłość to spojrzenie twojej matki, kiedy pokonujesz pierwszy metr z jej pomocą, by potem po latach gardzić każdym jej słowem
Miłość to ciastko, chleb, herbata i kanapka, właściwie wszystko do czego ukradkiem ją dodajesz
Miłość to magia, która egzystuje bez pomocy czarodziejskiej różdżki
Miłość to oczy ukochanej ososby, które za każdym razem mają inny kolor, bo masz wrażenie, że codziennie widzisz Ją inaczej, to Jej dłonie, nos i dołeczki w policzkach, krzyk, wzruszenie ramionami, Jej całość, bo kocha się wszystko co jest Jej częścią, włącznie z wadami
Miłość to wsparcie, kiedy chcesz zrezygnować, bo ktoś kto cię kocha nigdy nie pozwoli ci upaść i nie wstać
Miłość to siła, która ciągnie cię ku górze
Miłość jest purpurą, która tworzy twoje serce
Miłość jest wszystkim, jeżeli jej na to pozwolisz

w rutynie
przyklejam tabletki na sen
w kącie wyobraźni
pragnę wdechu i wydechu
zatrzaśniętego w twoich palcach
chcę być
na dnie twojej szklanki
bez drabiny
z odrapanych myśli
bez samotności
oczekiwania
bezradności
przez nie podobno
odpadają nam rzęsy

Jestem wciąż
zdesperowana w momencie
tkwienia w twoich oczach
rozgrzewam dłonie
termoforem wypełnionym
strzępami twojej obecności
chwilowej tylko
rozczesuję skłócone włosy
zmyślonymi rękoma
w natłoku słów
dopiero
milczeniem
powiedziałam za dużo

Wydostaję się
na zewnątrz
spod trzęsących się rzęs
spod iskier spojrzenia
gdy nie zdążyłeś na czas
się odwrócić
uciekam
od rozproszonych myśli
słodkich w smaku jak miód
chwile dla mnie
pozbawione przypadku
wyszukane momenty
bez odpowiedzi
wyrzucone za okno
pięlęgnowanej powtarzalności
w milczeniu
którego nie da się
przekreślić

wśród rozgrzanych słów
przemykam cicho
niewidocznym lśnieniem
przymocowuję gwiazdy
na suficie w twojej głowie
włączam prąd
twojej świadomości
pukam cicho
w konstelację twoich myśli
przechowuję w kontekstach
słowa do wypowiedzenia
ukradkiem
i przez przypadek
w ciemności rumieńca

Odnajduję nieporadnie
Ciemność twoich oczu
Układam tony słów
W zagięciu ramienia
Koloruję myśli
Jeszcze nieubrane
Sączę zmierzch
Przyklejony do twoich warg
Kwadrans pełen zmysłów
Zasypia ukryty w pięści
Ukołysany w mroku
Ukradkiem nawijam na palce
Fatamorganę
Sensu starych słów
Pałętających się w mojej głowie
Niczym
Rozbite zapalniczki
Z utraconym płomieniem

Struny twojego dotyku
Szarpią moim sercem
Zegary przystanęły w środku zdania
Nieprzerwany słowotok pęka na wargach
Zatracając się w jednym momencie
Jestem ćmą
Płonącą w sidłach twojego spojrzenia
Przecinek postawiony
Po jednym moim słowie
Wyrażającym niepewność
Drży pod naciskiem palców
Zasłony moich rzęs
Biorą w posiadanie
Ciszę rozproszonych myśli
W rozgrzanej ciemności
Obejmuję kruchymi ramionami
Bańki mydlane
Twoich pocałunków