Twórczość, biała dama

C.D
Dziewczyna zmarszczyła brwi, patrzyła tak, jakby nie dowierzała w to, co się przed chwilą wydarzyło. Pierwszy raz widziała chłopaka na oczy, a on mówi jej po imieniu.
-A co, Ty jasnowidz? –powiedziała oburzona
-Nie, nie. Słyszałem Cię w barze „pod jemiołą” i wypytałem o Ciebie. Masz niesamowity głos. Nie sądziłem, że Cię tu spotkam…- Patrzył na nią z takim podnieceniem. Łucja zaczęła obawiać się, że to prześladowca.
-Przepraszam, że się tak przyglądam, ale jesteś tak oszałamiająco piękna, że nie mogłem przejść obok Ciebie obojętnie, tym bardziej, że jesteś tu, w moim ulubionym miejscu. – Piotrek skłamał, by podtrzymać rozmowę. Był przecież w owym parku pierwszy raz w życiu -Często tu przychodzisz?
Łucja wewnętrznie odetchnęła z ulgą, że nie musi [...]

C.D.
Następnego dnia, coś podkusiło go jednak by powrócić w to samo miejsce, licząc na rozmowę z zielonooką Łucją. Wszedł do baru, gdzie unosiła się chmura dymu, tak gęsta, że Piotr miał wrażenie, że go pochłonie. Ledwo odnalazł krzesło przy barze, na którym niezwłocznie usiadł. Bał się, że nagle rozpłynie się ono w tej mgle. Zamówił tym razem piwo. Gdy je otrzymał, odwrócił się w stronę, gdzie według tego, co wczoraj zapamiętał, była scena. Oczy zmarszczył, by dojrzeć jakikolwiek ruch. Nic takiego jednak się nie stało, więc zrezygnowany dopił piwo i już miał wychodzić, jedną nogą był już poza barem, gdy nagle ktoś go zatrzymał lekkim szturchnięciem. Odwrócił się gwałtownie, z nadzieją, że to właśnie ona.
To był jednak barman. [...]

Obejrzał się dookoła. Szukał wzrokiem miejsca skąd dochodził ten magnetyzujący głos. Czerwona sukienka, usta w kolorze burgund, oczy zielone i te fale na mahoniowych włosach, opadające lekko na ramiona. Twarz z delikatnym grymasem, obsypana tysiącem rudawych piegów, zdradzała ogromne skupienie. Cień opadający na prawą pierś, biodro, udo, potem łydkę i stopę w czarnej szpilce z czerwoną podeszwą zdawał się skrywać jakąś tajemnicę. Wizerunek ten sprawił, że Piotrek zamarł z wrażenia. Nie potrafił już o niczym myśleć, poza dotykiem tej porcelanowej skóry, tysiącem pocałunków pieczołowicie spowijających całe jej ciało. Pożądanie dosięgło zenitu. Piotrek nigdy nie czuł się tak, jak w tych konkretnych chwilach. Trochę zawstydziło go to podniecenie, dlatego zamknął oczy. Jednak pomimo to, jej głos świdrował w jego głowie, pulsował [...]

Wydarte z kontekstu wspomnienie
Odarte z ramy czasu
Gdy stopę wkładasz w strzemię
A myśl czmycha od hałasu

Wiecznie zatroskane lico
Gdy nie wiesz jak to się stało
Byłeś myśli skarbnicą
Teraz Cię jakby zamurowało

No co się tak patrzysz? Naprawdę się nie domyślasz? Co może znaczyć walizka w przedpokoju i ja…ubrana do wyjścia o 5 nad ranem? Jesteś tak tępy, czy udajesz?
Odchodzę…i nie próbuj mnie zatrzymywać. Ja już dość mam tych Twoich kłamstw i tłumaczeń. Więcej tego nie wytrzymam.
Ale co Ty, przepraszam chciałbyś naprawiać? Chcesz się zmienić? To pięknie, ale nie wierzę. Nie umiałbyś. Jak mógłbyś przestać kłamać, kiedy nigdy nie przestaniesz jej kochać.
Ale mówiłeś naprawdę bardzo wiele rzeczy. Większość okazała się po latach, jak zresztą sama musiałam się dowiedzieć- bzdurą. Cały nasz związek, to jedna wielka BEZEDURA ”Kochanie”.
Jak ja mogłam, dać się tak zwieść, jak mogłam uwierzyć w Twoje słowa. Ostrzegali mnie przed Tobą, ale ja byłam ślepa. No [...]

Bezwarunkowe oddanie
Na wieczną miłość skazanie

Centymetr po centymetrze
Z każdym dniem, ruchy śmielsze

Czekam na pierwsze twe słowo
I na uczucia mego owoc

Unoszę Cię ponad pierzastymi chmurami
Ponad naszymi naiwnymi wierzeniami

Tak by w ostatnim tchnieniu
Myśleć o życiowym spełnieniu