Twórczość, azalee

Marcin-jej
szczęście,
radość,uśmiech,
miłość,marzenia,
troski, nadzieje,
rozterki, pragnienia,
jej cały świat.

Ona wbrew sobie przeżyła koniec świata.
a potem była tylko pustka i ciemność.

Trochę wspomnień,
Kilka niespełnionych marzeń.
Każda chwila przepełniona nadzieją,
I świadomość ,
że na zawsze zasnął w jej objęciach.

Wszystko co jej po nim pozostało

Ciągle czuję jakbyś był.
Jakby tamten dzień się nigdy nie wydarzył.
Czuję Twój zapach-
Jeszcze unoszący się w pokoju,
Ciepło Twoich rąk.
Słyszę jeszcze Twój głos.
Rano robię Ci jeszcze kawę,
Bułki kupuje dwie na śniadanie.
I dzwonie do Ciebie też czasem.
Ścielę łóżko dla nas dwojga
I zasypiam
Z nadzieją, że dzień jutrzejszy mi Cię odda…
[*]

Gdybym tak mogła
Cofnąć czas….
Może mniej bym pracowała,
Może więcej gotowała,
Może częściej przytulała.
Może bardziej bym słuchała.
Ale
Na pewno nie kochałabym bardziej-
Bardziej się przecież nie dało…

Ty-
Niepoprawny optymista,
Nieporadny mężczyzna,
Zraniony jako człowiek.
U mego boku
Serce uczyłeś kochać na nowo.
Roześmianym spojrzeniem,
Nadzieją przepełniony,
Marzeniami roztargniony,
Wypełniałeś serce me po brzegi.
Ja
Jak ćma do ognia-
lgnąca do twych dłoni.
Uzależniona od Ciebie-
Na wiecznym głodzie.
My
W siebie zapatrzeni.
W siebie zasłuchani.
Sobą zafascynowali.
Sobą oczarowani
lub zwyczajnie zakochani.

Jedna służba bez powrotu.
I znów tylko ja?!
Nie-
mnie też już nie ma.

Mogłabym z Tobą
Świata przemierzać przestrzenie,
Banki okradać,
Indian skalpować.
Albo zwyczajnie tak
Do kina pójść,
Obiad ugotować,
Skarpetki rozrzucać.
Gdybym tylko mogła cofnąć czas,
Wyrwać Cię z jej podłych objęć,
Cholernej, samolubnej ,egoistki-
Kostuchy przebrzydłej.

Tak bardzo chciała,
Jak zwykle wypić z nim kawę.
W uścisku jego ramion
zakończyć kolejny już dzień,
znaleźć ukojenie.
Wróciła do domu.
Znowu nie pościelił łóżka,
Znowu nie umył kubka.
Nawet nie odwiesił munduru.
Czekała…
i czeka
choć On nigdy już nie wróci.

Tego dnia słońce dla niej zgasło.

O ten uśmiech
O to spojrzenie
O te silne ramiona
O to uczucie bezpieczeństwa
Egoistycznie walczyła
O niego do końca.

Pojawiła się Ona
Zniszczyła plany, marzenia..

Cholerna kostucha.

"Diabeł złapał za ster
Pod czerwoną tęczą
Ten świat należy do tych
Co nie maja serca [...]
Ten świat należy do tych
Którym brak sumienia..."

Taniec Wampirów- Finał

Na początku świata było bardzo nudno. Wszystkie uczucia jakie biegały po świecie nie wiedziały co mają ze sobą zrobić. Pewnego razu wpadły na genialny pomysł. Szaleństwo wymyśliło, że będą się bawić w chowanego. Miłość schowała się w krzaku róży. I szaleństwo zaczęło tak sobie chodzić, troszkę zdenerwowane z patykiem, szukając gdzie może być ta miłość?! W końcu zaczęło rozgrzebywać ten krzak róży i pokaleczyło miłości oczy... Od tej pory tak trwają na świecie : ślepa miłość i zawsze towarzyszące jej szaleństwo...

zasłyszane.

W ciszy poranka.
Gdzieś, kiedyś,ktoś,
kogoś , jakoś, po coś,
czemu?
Nie ważne, przecież
słońca nie pytasz dlaczego wzeszło.

Gdzieś spośród…
50 tysięcy mieszkańców swego miasta-
tylko w Jego spojrzeniu swoje szczęście odnajdywała.
Gdzieś spośród…
85 kilometrów kwadratowych swego miasta-
Tylko w Jego ramionach czuła się bezpiecznie.
Gdzieś…
Na rozstaju dróg tego miasta
Ich marzenia się spełniły.