Zeszyt Seksuologia, Wilkołak

Bardziej intensywna bliskość może w ogóle nie istnieje, następnym stopniem byłoby już wzajemne przeniknięcie.

[...] miłość zmysłowa czyni z osoby kochanej Przedmiot apetytu; gdy tylko apetyt ów zostanie zaspokojony, osobę odrzuca się na bok jak wyciśniętą cytrynę [...]. Samo w sobie stanowi to degradację natury ludzkiej; gdy tylko jednostka staje się Przedmiotem apetytu drugiego człowieka, wszystkie motywy kierujące związkiem moralnym ustają, gdy jako Przedmiot apetytu osoba zmienia się w rzecz, a zatem jako rzecz jest przez otoczenie traktowana i wykorzystywana [...]. Mężczyzna nie kieruje swojego pożądania ku kobiecie dlatego, że jest ona istotą ludzką, lecz dlatego, że jest kobietą. Jej człowieczeństwo nie ma dla mężczyzny znaczenia – jego pożądanie widzi w niej wyłącznie płeć. Natura ludzka zatem podlega tym prawom.

Zdarza się, że ktoś co rusz wykrzykuje partnerowi: „Bo ty się boisz bliskości!”, ale jak się zajrzy w ten związek głębiej, to się okazuje, że ten drugi wcale się bliskości nie boi, tylko broni się przed byciem pochłoniętym. Nie ma wcale ochoty wszystkim się dzielić, wszystkiego opowiadać ani każdej minuty spędzać razem. Notabene, jeśli chodzi o związki erotyczne, taka symbioza ma katastrofalne skutki, bo jak ludzie są ze sobą stopieni, to trudno o fascynację erotyczną czy – w ogóle – fascynację drugą osobą.

Zofia Milska-Wrzosińska (rozmowa o BLISKOŚCI)

Przez większość dziejów ludzkości erotyczne obrazy były odbiciami prawdziwych nagich kobiet, hołdami dla nich lub ich substytutami. Teraz po raz pierwszy w historii siła i powab obrazów przewyższyły siłę i powab prawdziwych nagich kobiet. Dzisiaj prawdziwe nagie kobiety to po prostu kiepskie porno.

Źródło: The Porn Myth, „New York Magazine”, 20 X 2003.