[...] miłość zmysłowa czyni z osoby kochanej Przedmiot apetytu; gdy tylko apetyt ów zostanie zaspokojony, osobę odrzuca się na bok jak wyciśniętą cytrynę [...]. Samo w sobie stanowi to degradację natury ludzkiej; gdy tylko jednostka staje się Przedmiotem apetytu drugiego człowieka, wszystkie motywy kierujące związkiem moralnym ustają, gdy jako Przedmiot apetytu osoba zmienia się w rzecz, a zatem jako rzecz jest przez otoczenie traktowana i wykorzystywana [...]. Mężczyzna nie kieruje swojego pożądania ku kobiecie dlatego, że jest ona istotą ludzką, lecz dlatego, że jest kobietą. Jej człowieczeństwo nie ma dla mężczyzny znaczenia – jego pożądanie widzi w niej wyłącznie płeć. Natura ludzka zatem podlega tym prawom.