Twórczość, zakrecona

Chciałabym kiedyś wyjść z siebie, stanąć obok i móc ocenić siebie chłodnym okiem obserwatora...

nasze życie jak gra w siatkówkę...
ważna jest każda piłka...
pełnimy w nim różne role, nieraz musimy zawalczyć, nieraz po prostu przyjąć przeciwności, jakie na nas spadają...
nie zapominajmy o tym, że nieraz powinniśmy stanowić blok, który ochroni innych przed cierpieniem...

i jedno mam już tylko marzenie, zatańczyć z Tobą ten jeden raz, tak prawdziwie, tak żebyś był tylko ja i Ty, tylko my i nasze ciała złączone w jedno! czy może być coś piękniejszego?

i po co wróciłeś...nigdy nie odpowiesz mi na to pytanie... i znowu moje serce rozdziera sie na miliony kawałków...czasami wolałabym mieć kamień zamiast serca wtedy bym nie czuła, nie czułabym tego strasznego rozdzierającego ucisku, kiedy znowu odejdziesz...

czasami nawet cała tabliczka czekolady nie jest w stanie sprawić, żebys poczuł sie choć odrobinę szczęśliwszy...