Twórczość, WrotaPiekieł

Anieli śpiew
to ciszy blask
to góra cudów
to zgrozy trzask

anielskie spojrzenie
to lustrzane odbicie
to zapach łąki
to wiatru życie

anioła krok
to horyzont daleki
to zapach życia
to dźwięk na wieki

anieli śpiew...

Tworzysz imitację nadziei, wiedząc, że jest to tylko złudny obraz w Twojej głowie.
Okraszasz się ciepłymi strumieniami wiary. Wyłaniasz oka błysk z fal zagłady.
Trzymasz się usilnie zatartego już schematu.
Sięgasz do przeszłości, gdzie wszystko krawędzie miało łagodne, gdzie wszystko było w dotyku przyjazne.
Teraz parzysz się teraźniejszością.
Brak Ci odwagi, by przebić kokon codzienności.
Zapadasz się w głąb swego urwiska.

Skowyt myśli zagłusza bicie serca
zagłusza niemy krzyk duszy
świadomość snuje błędne koło
stoisz nad urwiskiem szaleństwa
skoczysz?

Każdy może rzucać
słowa na wiatr
lecz nie każdy
je zrozumie
każdy może kłamać
prosto w oczy
lecz nie każdy
w to uwierzy

Przecież szczęście
jest tak blisko
tylko otwórz
oczy swe
dojrzyj wszystko
co jest wokół
dostrzeż sercem
wszystko to
niech świat strachem
ci nie będzie
tylko serum
na zło całe
otwórz się
na dobro innych
poczuj to
co jest ...wspaniałe

Kiedy coś się nie udaje,
nie zawsze jest to porażką.
Porażka jest wtedy,
kiedy w pełni sobie wszystko odpuścimy.
Możemy przewracać się,
upadać i padać na kolana,
ale to nigdy nie będzie przegraną,
póki będziemy się podnosić.

I stoisz tak przed światem całym. A świat cały, stoi przed Tobą.
I myślisz sobie, co tu począć, kiedy poczyna się tak wiele.
Zastanawiasz się, jak to wszystko funkcjonuje.
Jak świat cały, obejmuje tak wiele.
A Ty myślisz i myślisz. Zrozumieć nie możesz.
Spoglądasz na wszystko, co Cię otacza. Tak tego wiele.
A kiedyś do szczęścia, tak mało potrzeba było.
Jedna osoba. Pamiątka jakaś. Skromna rzecz.
Szczęście z wiekiem dzisiejszym, przemienia się w byt.
Strasznym to, że byt bez szczęścia funkcjonuje.
Lecz szczęście bez bytu, niestety już nie.
Aczkolwiek wyjątki są od tego. Ludzie o złotych sercach również.
Podejście do życia inne. Radość z rzeczy każdej.
Z każdej kropli rosy. Z każdego uśmiechu.
Szczęście to nie to, co posiadamy.
To, co wokół dostrzegamy.
Szczęściem zwiemy to, o co walczymy.
A walczymy życie całe.

Dobranoc.

Diabolicznym chwytem dłoni
cofam ich do piekła
z otchłani rozpaczy
przelewa się myśl nikła
wrota mą złość chowały
lecz już wieczność otwarte
zgroza wędrowcom
wież zgliszcza zostały
napotkasz w pierwszych krokach
morderczą aurę wrogości
jak zawsze byłeś z nimi
dziś nie masz nikogo po bokach

I podążam tak z radością w oczach.
Ścieżką swą wracam.
Uśmiech maluję na twarzy swej.
Otwieram drzwi - ...a dom wciąż pusty.

Stoi przed otchłanią
wir szaleństwa w głowie
myśl lęku początkiem
wraz z oddechem
strach ulatnia się

obok stoi i ona
czuje powiew zła
kanion rozpaczy
stoi na szczycie
skoczyła

kałuża pustki
w jego oczach jak błysk
stracony przez życie
łapie ją za rękę
już spada z nią