Twórczość, wolności_skrzydło

W oczach twych zaklęty nocy blask,
Głos na serce rzuca drżenia cień,
Ciepło do gwiazd niesie mnie,
By w uniesień ciepły dreszcz
Móc uciekać ile chcę, gdy
Wtuloną mam Cię tu.
Jak wyśniona, wprost ze snów!
Niemożliwe prawdą jest?
Czy to jawa czy znów sen?
Jeśli jawa... Czy ja wiem?
Chcę Ci rozpromienić Dzień!
By bez smutku ani zmartwień
Szedł powoli, a szczęśliwie
Wprost do celów gdzieś wyśnionych!
Tak, jak czasem ja coś śnię o Tobie.
Jeśli snem jest to uczucie,
Którym Ciebie jednak darzę
Czym jest życie? Czym jest jawa?
Śnić chcę dalej, marzyć dalej!
Znów uciekać w Twe ramiona,
Kryć płonącą twarz rumieńcem
I usłyszeć ciche słowa:
"tyś jest moja, tyś moja... "

If I kill you,
Can I also be killed?
Or everything around?
Am I wrong or am I right?
Or am I just dead inside.
Gray and black,
that's my world.
Less than pinch of the white
Shows...
"Oh well, you're a crap"

Serce jest jak dom rodzinny...
Moje- roześmiane, czasem przez łzy,
Niosące pomoc, ukojenie, gdy potrzeba.
Otwarte.
Twoje?
Nie wiem.
Te drzwi nadal są dla mnie zamknięte.

Otulona w Twoje ciepło
Zatapiam się
W oczach,
które skryły letnie niebo
W ustach,
Które zakazany kryją smak
Palce giną
pośród włosów,
Które skradły fiołków blask
Pod zgięciami materiału,
Skąd ciekawość woła mnie

Zamykam się na świat,
tłamszona głosem w głowie
Strach, to więcej niż mogę znieść
Uciekam przed ludźmi,
szukając ich bliskości
Kryjąc się przed przerażeniem
przed kolejnym zjawiskiem
Widzę was
inni nie dostrzegają
Zagoniona w róg
widzę...
Nie ma tam oczu
tylko ciemność

W ciemności szukam Ciebie,
Delikatnie badam Twoje ciało,
Pragnę więcej.
Uczę się na pamięć
Każdego kształtu, każdej wypukłości
Pragnę więcej.
Roztapiam się w Twych ramionach,
Tonę w pocałunkach,
Ale pragnę więcej.
Szukam ujścia Twej przyjemności,
Chowam zęby, nasłuchuję.
Ach, pragnę więcej.
Spalasz mnie swą namiętnością,
Przyciągasz, pociągasz.
Najdroższa, chyba jednak Ty pragniesz więcej

Otoczona zapachem pamięci
Szukam cię wśród zimnej pościeli
Na próżno.
Wtulona w samotności czułość
Czuję na sobie Twój oddech
To wyobraźnia.
Tonąc w przestrzeni marzeń
Pragnę poczuć Twój dotyk.
Posiądź mnie.
Przyciągnij jak najbliżej
Upajaj eterem swoich ust
Nie puszczaj
Już jestem Twoja

Skuta w złotej miłości kajdany
Słucham, że znowu oszalałam
Wypełniam ich uszy dzwonkami śmiechu
Szaleństwem ich rozczarowania
Mną? To ich błędne oczekiwania
Stworzyły skrzywiony obraz w mojej głowie
Wbrew wszystkim - uciekam
Niech krzyczą, wołają!
Jestem głucha na ich zakazy
To w Twoich ramionach rozwijam
Błyszczące skrzydła upragnionej wolności

Jadę w dal, obserwując błękit
Stada podniebnych owiec przeganiają puszyste owczarki
razem z wiatru wilkami.
Patrzę na niebiańskie łąki...
Czy to Twoje oczy?
Nie, to tylko kwiecisty horyzont
Odbija się w mojej szklanej duszy

Oglądając Ciebie tracę cały świat.
W oceanie oczu topię zmysły,
Pieszczota głosu odbiera mi dech.
Drobne gesty mącą w głowie.

Boję się tych nieśmiałych muśnięć,
Uczuć, które kwitną wewnątrz mnie.
Strata czy rozstanie odbijają echo burzy,
Burzy niewypowiedzianych wyznań.
W Twych objęciach niczym lecący ptak
Odpływam, czując pęd.
Otumaniona, tracę grunt pod nogami.
Powodzią płyną moje nadzieje
Rozbijane niepewności głazem,
Kiedy patrzę w Twoje oczy,
Nieśmiało chwytam dłoni kwiat.
Rzeczywistość ściąga mnie na ziemię,
Bo oglądając Ciebie tracę cały świat

Stoisz, wpatrzona w dal
Zamyślona, taka piękna...
Już mnie nie widzisz, myślami jesteś daleko.
Ja...
POCIĄG OSOBOWY ZE STACJI WARSZAWA ZACHODNIA...

Czy coś mówiłam?
To nie istotne, ciebie prawie nie ma
Teraz dajesz się przytulić, jakby to był ostatni raz
Patrzysz, jakby coś cię bolało..
Ty...

POCIĄG OSOBOWY ZE STACJI WARSZAWA ZACHODNIA..

Nie pozwalasz się odsunąć,
gdy poprawiam zbłądzony kosmyk
Pozwalasz się tulić, upajać zapachem
Patrzysz w oczy.
My...
POCIĄG OSOBOWY ZE STACJI WARSZAWA ZACHODNIA..

Twe usta kuszą,
Ich miękkość chcę znać.
Przysuwam się, uciekasz,
Widzę speszony wzrok..
Ty...
POCIĄG OSOBOWY ZE STACJI WARSZAWA ZACHODNIA..

Wsiadasz do pociągu, najwyższy czas
Oglądasz się za mną,
"Wiesz, że muszę zostać".
Zaraz odjedziesz..
"Jedź ze mną"
Nie mogę, uciekam.
Żebyś tylko nie widziała moich łez

Widzisz? Tam stoi
Na widoku,
uśmiechnięta,
porcelanowa laleczka.
Taka śliczna, pełna uroku, choć zupełnie sama.
Zielone oczka, różane policzki,
wolno puszczona ciemna aureola włosów.
Ot, porcelanowa laleczka.
Ludzie patrzą, zachwyt budzi,
uśmiechem rozjaśnia swój mały świat
Ta mała porcelanowa laleczka...
Lecz mało kto widzi rysy,
ładne ubranka trzymają całość.
Maską uśmiechu oszukuje świat, budowany marzeniami
Smutna, porcelanowa laleczka
Jeśli się ruszy, upadnie,
jak cały jej świat.
Zmiecie ją w proch, choć na oczach księcia
Więc stoi i marzy
Popsuta, porcelanowa laleczka