Twórczość, via

myśl
śmierć
pęka szklanka
Bóg mi sprzyja

W takie dni się nie umiera, w takie dni można jedynie zapomnieć, że się istnieje.

Może byłabym inna, gdyby ktoś myślał o mnie przed snem.

Rozpacz jest wtedy, kiedy nie masz po co tu być, a jednak zostajesz.

Umrzeć to za mało, by zapomnieć o tym wszystkim.

Otwieram oczy, kolejny zmysł do oszukania.

Tylu ludzi mija mnie, nie zauważając, że umieram, każdy jest zajęty swoim umieraniem.

I nie potrafię złapać się brzytwy
za bardzo szanuję swoje ręce.

Żyć to zmieniać niemożliwe w możliwe.

Rozpaczliwie chciałam zająć sobą Twoją myśl.

- Smutek zupełnie nie pasuje do Twojej twarzy.
- Moja twarz jest stworzona do smutku.