Twórczość, Tematyk

Czy to wiek przynosi sentymenty? A moze to co przeżywamy ? W moim życiu są ciągle sentymenty przeszkadza to czasem, bo człowiek ma chęć usiąść i się po prostu rozkleic.
Wspomnienia i przywiązanie do niektórych rzeczy i osób staje aie jak uzależnienie.
Piosenka, która przypomina nam kogoś, ulica na której spędziliśmy tyle wspaniałych chwil, pora roku w której wydarzyło się cos wyjątkowego.
To wszystko zachowuje się w naszej podświadomości i nawraca.
Możemy stwierdzić że sentymenty kształtują naszą wrażliwość

Zastanawiam się ilu nas młodych ludzi stanęło by w obronie swojego kraju... Ilu z nas ludzi którzy krytykują Polską władze i system, narzekający jak ja na naszą Polską rzeczywistość. Kto stanął by pomimo tego w obronie swojego kraju? Kraju w którym nas wychowano, kraju którego kulturę znamy i rozmawiamy we własnym języku.
Ilu z nas jest w stanie nazwać się patriotami?!
Ilu broniło by Polskości!?

Ten system dzieli nas, dzieli rodziny, odsuwamy się od niektórych, niekiedy nie znając wcale przyczyny.
Moim marzeniem było zebranie całej rodziny, w jednym miejscu wszyscy przy jednym wielkim długim stole i zrobić im trochę zdjęć.
Niekiedy jest zła okoliczność kiedy odejdzie ktoś bliski pogrążamy się w spólnej żałobie i powinniśmy zapomnieć te wszystkie spory.
Dzięki Twojej śmierci niezwykle przykrej dla mnie, jak i dla całej rodziny spełniłeś moje najskrytsze marzenie Dziadku. W dzisiejszym dniu zobaczył rodzinę tą rodzinę podzieloną na części przy jednym, długim stole.
Czy nie powinniśmy zapomnieć sobie tego wszystkiego złego?
Czy nie powinniśmy odnowić tego co zepsute?
Zróbmy to do póki nie trzeba zacząć tworzyć nowego. bo lepiej naprawić stare niż tworzyć od początku.

Zostały wspomnienia i został plik zdjęć
Ty odszedłeś tęsknimy wiesz?
Łza na oku, przetarta powieka
Każdy na Twój powrót czeka
Ciebie nie ma odszedłeś dziś tam, gdzie ludzki umysł nie ma swych bram
Gdzie spokój, harmonia, natury zew, mieszkasz u Boga? I jak tam jest?
Nie zapomnę Ciebie, nie rzucę Twoich słów na wiatr
Gdy zajdzie potrzeba i będzie trudna sytuacja wrócę do nich bo są mi jak tarcza
Byłeś jedynym Dziadkiem jakiego znałem innych nawet nie widziałem,
Dołączyłeś do Babć pozdrów je tam
Ciebie nie ma przykro mi tu wróć proszę do świata żywych dusz!

Czasami śmierć przychodzi znienacka, osoba którą widzimy jednego dnia następnego może już jej nie być. Nie zastanawiamy się kiedy to nastąpi, czy to będzie dziś czy jutro czy damy radę temu zapobiec. Są też ludzie już umierający, na których cierpienie musimy patrzeć i cierpieć razem z nimi.
Śmierć jest nieunikniona dopadnie każdego z nas nie dziś, nie jutro tylko w tedy
kiedy będzie na to czas.
Śmierć jest dla nas niczym obcym, życie zaś czymś czego do końca nie potrafimy pojąć.

Każdy z nas ma jakieś marzenia. Każdy z nas ma jakieś marzenie, który wydaje się nieosiągalne, nie do zrealizowania. I nie chodzi tu o to, że nie ma ktoś wiary w siebie, uważa, że mu się nie uda, boi się odnieść porażkę. Coś wewnątrz w środku blokuje człowieka do podjęcia jakiś kroków, aby to marzenie nie legło w gruzach, aby te nasze marzenie życia przeobrazić w teraźniejszość i nie wystarczy je mieć i chcieć je spełnić. Trzeba podjąć próbę, żeby nasze marzenia nie zniknęły,a pretensje później możemy mieć do siebie, że nie próbowaliśmy.

Urodziny - dzień w którym Twoi wrogowie życzą Ci najlepszego, lecz tak naprawdę za plecami krzyczą żebyś zdechł.