Twórczość, rozka

chwyc ma dlon jeszcze raz
w swietle choinkowych lamp
spojrz w me oczy znow
i uzyj tych slow
cieplych niczym babci koc
romantycznych jak gwiezdzista noc
ukolysz mnie nimi do snu
niech otulą mnie juz

tylko Ty potrafisz zamienic spacer w przygode
kopnac kamien
rzucic w wode
byc rycerzem, wojownikiem,
piratem , przyrodnikiem
potrafisz wywolac ladna pogode..
czy swieci slonce, czy pada deszcz
czy wieje wiatr, czy sypie snieg..
zawsze jest twoj smiech..
zle mysla ulatuja niczym motyle
kocham te chwile.

spedzane z Toba
wlasnie wtedy czuje sie soba

upiłam sie
strumieniem twych kłamstw
upiłam się rzeką nienawiści
z twych oczu płynącej
upiłam sie
potokiem Twych słów obrażliwych
został okrutny kac
jak mogłam być tak nieasertywna..
ale już wiem
powiedziałam NIE
bo to picie-zycie
mi z tobą nie smakuje
lecz mnie niszczy i rujnuje

Kto by sie spodziewał,
ile w mym wnętrzu nieodkrytych lądów
sie znajduje
ile szczytow jak dotąd niezdobytych
ile dolin które przeoczyłam
wąwozów których sie obawiałam
setki krajobrazów żalu, rozgoryczenia,
trudnego dzieciństwa, uczuciowego niespełnienia, tych wszystkich kompleksów małych i dużych,
akceptacji siebie
wzniesień strachu , niepokoju
łąk bezmyślności tysiące
milony ścieżek tak wiele znaczacych
a gdzieś na dnie ta mała, szara , nieśmiała dziewczynka schowana
co tylko pragnęła być ważna i kochana..

nie tam Twój dom
gdzie cztery ściany Cie otaczają
nie tam Twój dom gdzie krzykiem Cie witają
nie tam Twój dom gdzie Cie wyzywaja
nie tam..gdzie wzrok lodowy Cie spotyka
gdzie sama z problemami sie borykasz

tam jest Twój dom gdzie Cie wysłuchają
gdzie szacunek na pierwszym miejscu stawiają
gdzie może metraż masz maly
za to czujesz sie bezpiecznie przez czas cały
tam jest Twoj dom gdzie usmiech wita Ciebie i gości
gdzie ..
nie strach i lęk po kątach sie chowa lecz Miłość panuje w czynach i słowach..

Slońca ale nie calego nieba
Cuda ale nie calego świata
Serduszka ale nie wszystkich ludzi
Szczęścia ale nie kótkotrwałe
Gwiazdy ale nie calego wszechswiata
Dzieci Moje Skarby

zastanawiam się....wciąż
szukam odpowiedzi
tułając się w niewiedzy
czy to dobrze?
czy to zle?
ze pragne Cie
tylko Ciebie
bedac z nim...
czyli z kim...?
kim dla mnie jest ten człowiek
nikt się tego nie dowie
i wciąż szukam odpowiedzi
błakajac w swej niewiedzy....

Wyryłes je w moim sercu nieodwracalnie
Zraniłeś mą dusze na zawsze
Zmieniłeś moją przyszłość bezpowrotnie
Ciągle podnoszę się z gruzów moich wspomnień
Nie mogąc odnależć właściwej drogi
brnę poprzez pogorzeliska dawnych śmieci
Nie potrafiąc dokonać właściwego wyboru
tułam sie myślami jak włóczęga
Szukając szczęścia
błąkam się w otchłani ciemnośći
Topię smutki w alkoholu
Nie wiedząc czy kocham
Nie wiedząc czy istnieję

Upiłam się, by zapomniec.Trzeżwiejac-pamiętałam jeszcze bardziej.Upiłam się, by nie bolało.Trzeżwiejąc-ból rozrywał me ciało.Upiłam się,by nie myśleć.Trzeżwiejac-myśli szalały w mej głowie.

gdy mi smutno
gdy jestem przygnebiona
gdy mi przykro
gdy jestem zmartwiona
gdy me oczy napelniaja sie łzami

wtedy myślę o nas
Kochany

i myślę czemu to tak się skończyło
i myślę ze to ja zawiniłam
i za tymi myślami nadążyć nie mogę

bo to z Tobą bym chciała
przejść życiową drogę

z Tobą mi zawsze ciepło było
z Tobą tak przyjemnie sie rozmowa to czyła
przy Tobie me serce mocno bilo
przy Tobie tak bezpiecznie i cudownie sie czułam

i gdy tak patrze przez okno
jak sypie zimny śnieg
i gdy myslami uciekam do tych chwil i wspomnień
to chcialabym bardzo żebys był koło mnie

żebys mnie przytulił
swym ciepłym ramieniem
żebyś na mnie spojrzał
tym kojącym spojrzeniem
żebyś się uśmiechnął
żeby znikły smutki..

bo pragnę byc przy Tobie
pragnę Twoich słów
Twego dotyku
Twego ciała
Twoich ust
proszę wróć!!

te oczy które zarażaly swą radościa
ten uśmiech ktory rozkruszał wszystkie lody
swą szczerością
ten dotyk ktory napawał mnie ciepłem

ja nic nie chcę więcej

ta dłoń na mym brzuchu
i to wszystko razem
to magiczny czas
czas pięknych zdarzeń

czekam na pewien dzien
dzien w którym ujrzę Cię
zatopię się w oczach Twych
uśmiechnę się..byś potem znikł