Adana "(...)budzę sie sama i nawet nie mam sie do kogo uśmiechnąć, nie mam do kogo skierować myśli, moja samotność mnie przerasta" To nie samotność cię przerasta, lecz życie. s "Budząc się rano niejednokrotnie zastanawiałem się po co się obudziłem..." Podobna uwaga jak wyżej Zgadzam się z RiNą ranek jest jak "czyta" karta paieru, jak ją zapiszemy zależy wyłącznie od nas. Dziękuję za wpisy