Twórczość, ReasonToLove

Czasem chciałoby się polecieć jak motyl. Wcale nie tak wysoko, w przestworza, jak ptak. Nie aż do gwiazd, jak rakieta. Po prostu przez chwilę być motylem. Unieść się ponad problemy, ujrzeć świat z innej perspektywy. Być lekkim, zwiewnym i subtelnym a jednocześnie mieć wyższość psychiczną nad tymi na dole. Odradzam jednak pozostanie motylem na zawsze. W przypadku tego delikatnego, wdzięcznego stworzonka „zawsze” znaczy około 7 dni. Śmiałabym rzec, że motyle są jak ludzie – zdobi ich niesamowite piękno, zewnętrzne tudzież wewnętrzne, ale niestety, taka sama „motyla kruchość”. My, osoby żyjące na Ziemi jesteśmy tacy słabi. Co nie znaczy, że nie jesteśmy silni. Mamy (tak jak motyle) swoje wzloty i upadki. Czy wasze życie nie przypomina w pewnym metaforycznym, zagmatwanym i [...]

Czym jest milość?
Co to taniec, muzyka, szczęście, pasja ?
Nie pytajmy o to.
Brak dla nich wlaściwych definicji.
Bo o nich się nie mówi. Je się czuje.

Nasze blędy mogą okazać się najslodszymi w życiu.
Nie bójmy się popelniać blędów - żyjmy, aby niczego nie żalować.
Poczujmy wolność, nawet jeśli będzie się to wiązalo z późniejszymi konsekwencjami.

- Jestem szczęśliwa - powiedziala, popijając kolejną setkę piwem.
Dość dziwne poczucie estetyki.

Nagle coś we mnie pękło. Nie byłam już sobą. Nie byłam w stanie logicznie myśleć. Narodziło się we mnie coś, z czym nie miałam siły walczyć - dzikie pragnienie Twojej milości.

Mialam wiarę - Zawiodła.
Mialam serce - Pękło.
Mialam nadzieję - Zgasła.
I znów jestem z tym wszystkim sama.

- Popatrz się na mnie. No spójrz. Błagam, spójrz mi w oczy. Do cholery, dlaczego nie chcesz się na mnie spojrzeć ?!
- Bo się boję, że znów się zakocham.

Wyrwane z mojego snu.

Była niczym kwiat. Piękna, ale delikatna. Przypominała też rzekę. Cechowała się porywczością i energią. Często porównywało się ją do anioła. Mówiono, że jest serdeczna, miła i wrażliwa. Jednak nikt nie wiedział, jak mocno była zagubiona i nieszczęśliwa. Do jej bólu nie łatwo znaleźć porównanie. Po prostu cierpiała. Bardziej niż ktokolwiek, kogo znam.
*
Kolejna para zakochanych, następny krok po ulicy. Ona znów chowa nos w niebieskim szaliku, kolejny raz spuszczając wzrok. Nie chciała patrzeć na obściskujących się, szczęśliwych ludzi. To pierwsze Walentynki bez Niego.
Zginął w strzelaninie, dokładnie rok temu. Był dla niej wszystkim. Cechował się czułością, wrażliwością… Z resztą i Ona nie była mu obojętna. Gdyby Jej się coś stało, zamordowałby, nie ważne kto by wyrządził jej krzywdę. Była [...]