Twórczość, patusia14

Kolejna kłótnia, rozczarowanie, zawiedzenie się na drugiej połówce. Żal, że pokazało się łzy. Smutek, bo on nie zareagował. Nawet tak mało istotne sprawy doprowadzają mnie do myśli "on mnie już nie chce, przecież z inną może miałby lepiej". Tylko za bardzo go kocham, aby móc odpuścić ten związek, w końcu zaczęło mi zależeć tak "na zabój", oddałabym wszystko aby być szczęśliwą. Czasem wydaje mi się, że to tylko ja tego pragnę .

Za kilka dni minie rok, w zasadzie to jeszcze ponad tydzień. Cieszę się, że mam kogoś dla kogo coś znaczę. To jest ta cudowna świadomość, że jestem dla kogoś potrzebna, że mam dla kogo żyć. Tylko jakiś czas temu coś "uleciało" z naszego związku, nie mam pojęcia jak to naprawić. Rozmowy nie pomagają. Powoli tracę nadzieję, że może być tak cudownie jak kiedyś. No cóż, ale widocznie tak to już jest: jeśli kogoś zdobędziesz to po co później dalej się o niego starać skoro już go masz. Tylko co jeśli tej osobie tego naprawdę zaczyna brakować?

Przecież zawsze to moja wina...
Przecież zawsze jestem uparta...
Przecież zawsze poradzę sobie nawet w tych trudnych chwilach...
Tylko z tego ostatniego nie zdajesz sobie sprawy!
Widzisz nie potrafię się załamać...
Problemy są po to by je rozwiązywać tylko jeszcze trzeba umieć i chcieć to robić, a nie uciekać.

Podnosisz na mnie głos...
Myślisz, że w ten sposób obronisz się...
Więc mylisz się-pogrążasz siebie i mnie.
Przecież ja nie obwiniam Cię.
Liczyłam na zrozumienie,
ale Ty zamiast tego pokazałeś mi cierpienia ból.
Byłeś mi bliski.
Szybko oddaliłeś się.
Często powtarzałeś mi:
"Szanuj się, nie pozwól by ktoś krzywdził Cię."
Wierzyłam w to!
Zwątpiłam dziś...

Może nie jestem taką normalną dziewczyną, ale ponad wszystko cenię przyjaciół.
Potrafię dla nich zrobić dużo, poświęcić wiele, aby tylko czuli się szczęśliwi i zawsze pamiętali, że gdzieś tam jestem.
To oni nauczyli mnie jak można bezstresowo żyć i ufać tym, którzy są zawsze blisko nawet, gdy ich przy nas w danej chwili nie ma.

W odpowiednim momencie przytul abym poczuła się bezpiecznie.
Bądź gdy tego potrzebuję.
Nie zadawaj ciągle pytań "Co Ci jest?".
Mów to wszystko co na początku, słyszałam od Ciebie.
Uśmiechaj się na mój widok po mimo kłopotów.

Czy ja aż tak wiele oczekuję??

Uciec chcę jak najdalej...
Wolałabym, aby zawiodła pamięć...
Bo przecież wszystko to co było się skończyło...
Więc po prostu żegnaj!

Czemu ot tak do tej pory nie potrafię się z tym wszystkim pogodzić??

Nie ważne co by się działo, Ty i tak będziesz przy osobie, którą kochasz. Jej kłopoty staną się Twoimi. Będziecie pomagać sobie i wspierać się nawzajem. Oddasz wszystko, aby druga połówka choć na chwilę zapomniała o problemach, uśmiechnęła się, bo wtedy na Twojej twarzy pojawi się choć przez moment wyraz szczęścia -MIŁOŚĆ.
To jest właśnie prawdziwe uczucie, które każdy człowiek powinien doświadczyć.

Ot tak przez przypadek spotkały się dwa serca...
Połączyła je miłość wzajemna.
Nie znając siebie byli zgubieni.
Dziś każde z nich nie widzi już z przeszłości cieni.
Wiedzą, że jedno drugiemu jest po prostu potrzebne...

-Jak się teraz czujesz po tym jak ją potraktowałeś?
-yyy... Normalnie...
-Nie masz wyrzutów sumienia?
-A kto by miał? Przecież ona nie była nic warta!
-Ta nic niewarta dziewczyna też ma uczucia, które pojawiły się tak mocno tylko przy Tobie! A Ty masz to gdzieś, co ona teraz przeżywa! Nie jesteś prawdziwym facetem!
-A czemu tak myślisz?
-Prawdziwy facet nie ważne jaką dziewczynę by tak potraktował, to czuł by się choć trochę źle.
-To niby kim ja jestem?
-Świnią, a nie facetem!
...

Już nigdy nie będzie tak jak wtedy, gdy wierzyłam w szczęście.
Już nigdy nie będzie nas, ani tego co połączyło dwa serca.
Już nigdy nikomu nie zaufam.
Już nigdy nikt nie będzie miał wstępu w me życie.
Wszystko skończyło się, a teraz tylko TY możesz dokonać kolejnych zmian...
Ja zostaję "aktorką": na wierzchu uśmiech, a w sercu dalej żal.
Pamiętaj też jeszcze jedno jeśli oddajesz komuś serce, to ten ktoś zawsze potraktuję Cię jak chwilowa przygodę!