Twórczość, Nienaturalna

Można powiedzieć, że się wszystko uspokoiło, wyciszyło. Zniknęło z mojego życia wiele osób. Czuje, że zostałam kompletnie sama i nie wiem jak z tego wybrnąć. Nie lubię ludzi, tłoku i hałasu, z drugiej strony przy dobrym i fajnym towarzystwie można się dobrze bawić. Pytanie jak znaleźć takie osoby. Wiem, że nie mam żadnej pewności, że mogę na kimś w stu procentach polegać. Niestety. Brakuje mi ciepła i zwyczajnego zainteresowania drugiej osoby, czy wszystko u mnie dobrze, czy żyję i jeśli żyje to czy daję radę.. Czuję, że utknęłam w tej jesienno-zimowej aurze. Bez słońca nie mam energii. Z drugiej strony zastanawiam się, jak będzie moje życie wyglądało jak przyjdzie wiosna. Wtedy nie będę mogła zaszyć się w domu. Wtedy trzeba [...]

Tak jak szybko się zaczęło tak szybko się skończyło. Z dnia na dzień nie miałeś ochoty ze mną rozmawiać. Żyjąc złudzeniami we własnym świecie, stworzyłam coś niemożliwego. Kochałam za dwie osoby. Tak jak zadawałam pytania, które z Twojej strony pozostały bez odpowiedzi. Sama sobie odpowiadałam, zawsze były to negatywne odpowiedzi lub takie z musu. Zgoda na coś była przyzwyczajeniem, rutyną, nudą. Nie sposób ogarnąć myślami jak bardzo byłam Ci obojętna. Jak długo można z kimś żyć obok udając? 5lat, 10 lat? A może całe życie. U mnie ta granica zatrzymała się na 5. Długo, bo potrafiłam w swojej głowie i w sercu wytworzyć taki obraz, że byłam w stanie żyć sama w tym związku, mimo ze męczyłam się. Mimo, że [...]

Kiedy pojawia się obojętność zaczyna się etap zawieszenia myśli. Pustka i miejsce, które nie sposób wypełnić. Obojętność jest linią łączącą miłość i nienawiść. Czasem też przecina drogi tych uczuć, przechylając szale i rzucając nami od jednej do drugiej możliwości. Jesteśmy rozdarci, otępiali przez ogłuszającą ciszę. Obojętność jest czymś w rodzaju przerwy, jeśli trwa krótko. Dłuższa po prostu leczy już zabliźnione rany.

Ćwierćwieku mija. Kolejne przede mną.. jakie będzie? Czy obojętnie przejdę znów między miłością a nienawiścią? Oby miłość zapanowała na zawsze.

Czasem tak bywa, że nie wychodzi. I nie w tym problem,że my się nie staramy, ale ktoś inny się nie stara. Wydaje nam się, że skoro, ktoś mówi, że mu zależy to faktycznie tak jest. Dlaczego ludzie wypowiadają słowa, które coś znaczą, a potem robią coś zupełnie przeciwnego? Gwałcą w ten sposób dusze innych osób, którym zależy.. a może są po prostu naiwne? Jak poznać, że komuś na prawdę zależy? Jak odróżnić zwykłą rozmowę o uczuciach od przysięgi małżeńskiej ? Wbrew pozorom to takie same słowa, tylko może bardziej podniosłe są momenty ich wypowiadania. Czy zatem nie warto deklarować głośno swych uczuć ? Pytanie goni pytanie. Nic nie jest pewne, żaden człowiek, żadne słowa, żadna przysięga i wykrzyczany żal. Pewność [...]

Dziś minął kolejny dzień odkąd się znamy. Nie liczę już ile to lat, zgubiłam się po pewnym czasie, albo tkwię cały czas na początku. Wracam do pierwszych pocałunków, bo spojrzeń nie było. Tęsknie. Do tamtych dni, godzin i chwil. Wspominam. Czy mogę im ufać, że były prawdziwe? Może kochałam tylko złudzenia i sny ? Czy każde "kocham Cię" nie było tylko zwykłym "u mnie nic ciekawego".. Bywa, że nie jestem pewna. Bywa,że czuję się niedowartościowana i samotna. Tak jak wtedy. Kogo to wina, na kogo mogę znów zrzucić odpowiedzialność. Czy znów rozłożyć to na pół. Cofnij czas, błagam. Zacznijmy od początku, może lepiej i bardziej szczerze. A może wtedy znów byłoby coś nie tak i prosiłabym znów o to samo. [...]

Zazwyczaj rano budziło mnie wpadające do pokoju słońce. Chamsko i pewnie wylegiwało się na mojej podłodze długimi godzinami. Lato się skończyło. A z nim kolejne złudzenia, marzenia, plany. Zaczęła się jesień- zimny wiatr i uderzający deszcz w okna sprawił, że obudziłam się wcześniej niż zwykle. Zamknęłam okno i szybko otuliłam się kołdrą. Wiedziałam,że muszę wstać, bo inaczej się spóźnię. Wiedziałam,że muszę...inaczej znów będę miała wyrzuty sumienia,że coś zaplanowałam, a potem nie trzymam się listy zadań. To był jeden z paskudniejszych dni pogodowych jakie miałam okazję przeżyć jesienią. Zimne powietrze, potęgował wiatr i wilgoć niezmiennie padającego deszczu. Dodatkowo odczucie chłodu zwiększało się, bo był to pierwszy dzień zimo-jesieni po lecie. W moim sercu to samo.. chłód. Zaczyna zarastać szronem. Ktoś topi to na chwilę, a potem jeszcze mocniej trzęsie się z zimna moje serce..aż sama mam dreszcze. Mnóstwo złudzeń i nadziei na nic wielkiego. Na coś kompletnie małego i nieoczywistego. Tego mi właśnie potrzeba? By później wpaść z dołka w dół. I każdy dzień mimo słońca witać deszczem z piorunami.

Prosto i klarownie dostałam od Ciebie w twarz pocałunkiem. Boli zawsze wtedy, gdy naiwnie czekam na jakiś odzew z Twojej strony.