Twórczość, Niejestemrobotem2021

Pusty oddech ścian
karmi chłodem cialo
diamenty goryczy
kleją slowa w szklance
Ginem.
Na zawołanie
zbieram myśli
z wszystkich Naszych miejsc
tych najlepszych
dla Mnie.

W końcu piszę,
wróciłem do pustki
Tym razem,
gotowy na spotkanie ,
Bestii.

Wysłałem myśli do ciebie
by otuliły cię ciepło ,
ujęły miękko kołysząc.
Ich strumień
nie pozwala mi spać
Choć ta noc,
niezwykła bez nas,
przy tobie jestem.
Będę tam ,
aż świt mnie przegoni
w nadziei na twe spojrzenie.

Samotność pojawia się wtedy gdy nie możemy się dzielić własnymi emocjami i nie mam na myśli dzielenia przez sieć lub telefon tylko wspólnego przeżywania w tym samym czasie z innymi.

Konstruktor podniósl wzrok , spojrzał na maszynę i położył dłoń na jej głowie .Powoli przetarł panele słoneczne i powiedział . -Daję ci moc , idź i pracuj .
Zapadła cisza, wszyscy zgromadzeni w skupieniu patrzyli na maszynę. Trwalo to kilka chwil , aż nagle rozbłysły diody .Zaraz potem otworzyly się oczy czarne jak węgiel i rozpoczęły zoom na konstruktora.Po dwóch sekundach maszyna stała na własnych nogach, by za chwilę odwrócić się w prawo chwycić za odkurzacz i rozpocząć sprzątanie mieszkania.Wszyscy domownicy ruszyli w sieć by ogłosić cud uruchomienia.

Dni nabijają licznik,
mijam kolejną bramkę życia.
Główna nagroda - zdjęcie z wakacji.
Sieć już zna stan emocji,
mogę wracać do fabryki.
Konstruktor zadbał o wszystko.
Przepalam obwody ,
by pokazać jak potrafię wypoczywać.

Kiedy własne słowa sprawiają ci ból
Co robisz?
Przestajesz mówić , czy zmieniasz ich sens?

Wiek dopadł mnie dziś rano
I oznaczył jak numer buta
Już opadam na dno ...jak sól
Może jestem dobry ? A może nie ?
Przepraszam . Tak od dziecka.
Ciągle się staram .
Mogę być lepszy .
Choć brzmi to jak miałbym życ wiecznie
Żyć ciągle :)
Zadowolony ? Tak już było wcześniej.
Po prostu chcę ci coś dać .
Coś innego.
Choć mimo prób widzisz. TO !
Dzień po dniu biegnę .
Mam swój numer startowy
i myślę, że tak powinno być .
Choć kakao nie smakuje jak dawniej .
I nowe nawyki są , nie jestem sam .
Znam zasady , dzień po dniu biegnę
Choć opadam na dno. A może nie?
A może jestem głupcem ?
Bo jak przygotować się ?
Ciągle się tak nie da
Gdybyśmy tak mogli żyć .
Poprostu żyć.
Gdyby tak było to proste ,
byłbym Aniołem .
Patrzyłbym na to z góry .

#
Oznaczony hasztagiem jak niewolnik,
wrzucony w sieć ,
pojawiam się u ciebie w obrazie
by licytacją lajków wybrany
dołączyć do twej galerii
choć chwilową zachcianką
dziś wyniesiony , skończę na dnie
twej karty pamięci.

Jeszcze się chce.
Jeszcze marzenia nie powstrzymane.
Jeszcze nie okrzesane.
Jeszcze promień słońca cieszy.
Jeszcze ruszyć się chce.
Jeszcze ochota na miłość jest.
Jeszcze przytulić się chce.
Jeszcze nie wyszedłem do pracy.

Życiowe codzienności , obowiązki, chęci , musizmy , pomaganizmy, pracowizmy i weekendizmy.
Przepychane oczekiwaniami różnych ludzi.
Powiązanych wszelkimi zależnościami,
ograniczonymi czasem , formą i ważnością wykonania.
Wszystko splątane możliwościami,wyobrażeniami ,konsekwencjami i bezmyślnością.
Opakowane emocjami i oczekiwaniami , przypadkowością i próbą upożądkowania wszystkiego.
Świadomym oddaniem cząstki siebie najbliższym i chęcią indywidualności.
I nagle ... musisz zrobić tylko jedną rzecz (...).