Twórczość, MozeToLepiej

Spakowałaś swoje uczucia i się wyprowadziłaś, przyzwyczajenie wyszło za Tobą trzaskając drzwiami. Mieszkałem kilka dni z nadzieją, ale Ta nie wytrzymała i skoczyła z balkonu. W kącie nadal stoją sobie wspomnienia. Nie są złe, czasem do nich się uśmiecham. Jakimś trafem Ktoś podrzucił mi radość, która zaprzyjaźniła się z moim życiem. I jest nam bardzo dobrze z takim stanem rzeczy, a więc tęsknotę wcisnąłem w pudełko i wysyłam na Twój adres.

Widzisz? Stało się, giniesz we mgle
Nie widzisz! Wciąż do przodu mkniesz
Zapatrzona, zauroczona … a teraz?
Teraz jesteś wspomnieniem końca dnia
Którego nie zapomnę jeszcze przez chwilę…

Czujesz? Przemijasz, znikasz
Nie patrz na ręce
Spójrz w serce Ono powie
Wybrałaś lepsza drogę…

Słyszysz? Milkniesz... tak głośno
Pustka tak krzyczy
Pytasz dlaczego?
Usłyszysz tylko echo
W oddali za ścianą Twojego świata

Teraz już sam nie wiem... Czy to smutek i ból wspomnień po Tobie... Czy po prostu tęsknota za Nią ,wywołana świadomością szczęścia, które się uśmiecha w jej oczach.