Twórczość, Mortal Dolly

To dziwne, że czasami w ciągu jednej chwili, wszystko w co wierzyłeś potrafi po prostu runąć. To smutne, że kilka krótkich sekund potrafi zabić nadzieję, sprawić że powód dla którego żyłeś okazał się równie fałszywy i fikcyjny co dobra książka. Jedna chwila potrafi przesądzić o tym czy nadal będziesz tkwił w miejscu, czy też może wreszcie się poruszysz. A przyjaciele? Mogą okazać się jedynie twoimi wrogami, dobrymi aktorami, którzy znudzeni rutyną swojego życia postanowili odstawić kolejne przedstawienie w teatrze zwanym relacje międzyludzkie.

Czym było życie? ludzie różne interpretowali to słowo, ale zgodnie stwierdzali jedno, że to istnienie. Życie było sztuką, a ludzie byli aktorami. Tak pięknie można było chować prawdziwe uczucia i przywdziewać maskę melancholijnej obojętności. A przecież tak cudownie było porzucić wszystkie troski, oderwać się na chwilę od codziennej rutyny i móc podziwiać ten kolorowy świat, który wszyscy wspólnie tworzą. Ludzie tak pięknie czarowali planetę, wzbogacali ją w kolory ulotnych chwil i wspomnień. Pozostawiali po sobie widoczny ślad: zapach ich ulubionej, porannej kawy, blask radosnego uśmiechu, spojrzenie zachwyconych oczu. Każdy dostał zestaw swoich własnych kolorów, by móc dodać coś od siebie do tego pejzażu, który był ich wspólnym dziełem. Szła nadzwyczaj delikatnie przed siebie, wiatr wesoło towarzyszył jej w podróży, wyszeptując [...]

Nieufne szukanie prawdy, w cieniu zapomnianego wspomnienia. Optyczne złudzenie istnienia, ukryte w pejzażu zamkniętego na oścież świata.

Wykrwawiam się myślami, czuję jak gnije we mnie dusza a ja dławię się łapczywie wciąganym powietrzem.

Ludzie sami szukają sobie problemów, żeby inni im współczuli i pomagali. Mogą to być błahe rzeczy, może trochę większe, mogą w ogóle ich nie dotyczyć, ale ważne że są.

Oduczam się widoku Twoich roześmianych oczu i szczerego uśmiechu, który zawsze im towarzyszył. Oduczam się dźwięku Twojego głosu, który do tej pory unosi się echem w moich uszach. Oduczam się dotyku Twoich dłoni, kiedy łapałeś mnie tak czule za ręce, dając mi to niezastąpione poczucie bezpieczeństwa. Oduczam się zapachu Twoich perfum, kiedy byłeś tak blisko, że aż cała nim przesiąkałam. Oduczam się Ciebie na pamięć.