Twórczość, M44G

Pada i pada
Pada deszcz
Deszcz pada
Pada i pada
Deszcz pada

Czemu, Dlaczego?!
No przecież moja ulica
Jest na literę "D"!

Iść, podążać, przez bagna, przez piaski, przemierzać
Przez rzeki, ugory pola i błota
Gdy deszcz, mróz i słota
Iść, iść w dal, do końca, gdzie dzwon brązowy
Gdy odpoczywać, to siedzieć, gdy siedzieć to myśleć
Rozmyślać, nad marzeniami, jak marzyć to płynąć
Płynąć tak, tak płynąc i śnić
Bo jak śnić, to nie leżeć
Nie chodzić, tylko spać
Jak spać to płynąc w marzeniach, czyli siedzieć
Siedzieć w odpoczynku
Nad rzeką, ugorem, nad polem
W deszczu, mrozie i słocie
Czuć ludzkość w serca istocie
Iść i kroczyć w piaskach, wodzie i błocie

Ile słów zmarnowanych
Zdań zapomnianych
Przekazów niewykorzystanych
Słów, które nie zostały nawet wymyślone
Odeszły i nie wrócą

O Miłości, żalu i litości
W tych wszystkich zatraconych literach
Bezpowrotnie utraconych
Czas leczy, czas przemija

Czas pozostaje, kolory myśli blakną
Nawet zabliźnione pozostawiają ślad
Nie dają o sobie do końca zapomnieć
Lecz miejsce zajęte, nie zajmiesz miejsca

A jak już znajdą Ci miejsce, to się nie dowiesz gdzie

Coraz bliżej święto
Coraz bliżej święto
Dadzą mówić dziś zwierzętom

Tylko czemu jest październik?
Nie powinien być to grudzień?
Może jednak niech zabiorą głos dziś Ludzie

Tak to musi być
Nie sprzeczaj się z tym
Marzenia swe owiń w ręcznik
Z mikro myśli

Mijają herbaty, kawy i dni
Czasami zaparzaj się w sny

Dotknij się sama
Aby nie być sama

Spójrz w głąb siebie
Aby widzieć go w niebie

Mijają szybko dnie
Mijają, dobre i złe
Ciepło, zimno, niebo, piekło
Los i czas bawią się

Chociaż nie ma z nami Królowej słów
To można i tak posłuchać dla miłych snów
Słowa jej w wielu tekstach unoszą duszę
I choć co dzień słuchać ich nie musze

To tak chociaż raz w miesiącu się zanurzyć
I tak w tych melodiach jak w kąpieli umyć
I w radościach, tęsknotach oraz smutku
Poddawać się terapii dźwięków skutku

Walc ten płynie miękko i pięknie nocą i dniem
I wierzę w to, że zawładnie jeszcze niejednym sercem