Twórczość, lost_inside

W życiu codziennym także, podejmując jakąkolwiek decyzję, zawsze ponosimy koszty alternatywne. Nie tylko w ekonomii.

Wiem, zwariowałam. Sęk w tym, że… wydaje mi się, że chcę cię kimś zastąpić, wiesz? Choć to niemożliwe… Jak najprędzej chcę zapełnić pustkę, jaką zostawiłeś po swoim odejściu. Uśmierzyć nieco ból. Bo wiesz… Gdy byłeś, nie wiedziałam, że jesteś mi aż tak potrzebny. Dopiero, gdy ciebie zabrakło, zrozumiałam ile tak naprawdę byłeś dla mnie wart. I jak smutne jest życie bez ciebie… Brakuje mi tak wielu rzeczy, które niegdyś były połączone z tobą. Zauważam to na każdym kroku. U każdej nowopoznanej osoby. Szukam. Nieustannie szukam. Ciebie. To już prawie 3 lata… Czy to kiedyś minie? Czy ból tęsknoty zelży choć odrobinę? Tak, bym mogła każdej nocy położyć się bez żalu, lecz z uśmiechem na ustach, że choć przez chwilę mogłam [...]

Teraz już wiem, że miłość niejedno ma imię. Moją miłość przyszło mi nazywać „Daruś”. Radość, jaką czuję na dźwięk tego imienia, rozlewa się w moim sercu, umyśle i powoli dociera do każdej cząstki mojego ciała, przez co mam wrażenie, że cała drżę. Dogania mnie to szczególne uczucie podekscytowania, w czasie którego wypowiedzenie każdego słowa przychodzi z niemałym trudem, by zabrzmiało ono naturalnie, bez drżenia w głosie. Czuję ogromną siłę tkwiącą we mnie, dzięki której jestem w stanie przenosić przysłowiowe góry. Brzmienie tych pięciu liter złączonych w jedną, jakże piękną całość, niczym melodia ulubionego utworu, przenika przeze mnie, budząc każdą komórkę mojego ciała, które krzyczą „Szczęście!” Echo tych słów odbija się tak głośno, iż mam wrażenie, że słyszy je każdy. Patrzę [...]

Spotkałam Cię, wiesz? To było w moim śnie. Poszedłeś ze mną na spacer. W pewnym momencie usiedliśmy na niedużej skale i było tak jak dawniej. Tęskniłam. Miałam Ci tyle do opowiedzenia… a nie powiedziałam nic. Siedziałam naprzeciwko Ciebie, patrząc Ci prosto w oczy. Obserwowałam każdy Twój ruch. Posyłałam w Twoją stronę, nieznikający z mych ust, uśmiech. Szkoda mi było czasu na rozmowę, wiesz? Nie chciałam się nią rozpraszać. Cieszyłam się tą chwilą, bo wiedziałam, że lada moment znikniesz. Pragnęłam zapamiętać każdy centymetr Twojego ciała. Twej osoby. Czułam, jakby świat wokół nas się zatrzymał. A każda minuta była wiecznością… To było cudowne. Znów mogłam Cię dotknąć. Poczuć Twój zapach. Ujrzeć zmarszczki w kącikach oczu, gdy się śmiejesz. Usłyszeć Twój głos, który [...]

Zatrzymaj się na chwilę. Zatrzymaj i zastanów, co robisz ze swoim życiem. Aby nie było za późno...

I kiedy myślałam, że już nic... kompletnie nic nie zaburzy mego spokoju, nagle przyśniłeś się ty. Mój drogi przyjacielu, nie umiem przestać o tobie myśleć...

- Kocham mężczyzn.
~ Słucham? Nie rozśmieszaj mnie… Ty? Ty, która zawsze powtarzała, że mężczyźni nie warci są naszej uwagi? Że mężczyźni to chmara bezużytecznych drani?
- Tak, ja. Ja, która najchętniej uciekłaby do miejsca, gdzie nie musiałaby mijać ich na każdym kroku.
~ Nie rozumiem więc… Skąd ta sprzeczność?
- Po prostu… Uświadomiłam to sobie pewnej ciepłej nocy, gdy blask księżyca przedzierał się do mojego pokoju przez niedokładnie zaciągnięte zasłony, nie pozwalając mi zasnąć.
~ Jak dotąd wygłaszałaś mnóstwo argumentów, dowodzących jak bardzo ciężko jest Ci znosić ich obecność, więc co z tą miłością? Za co ich kochasz?
- Kocham ich za pewność siebie, która popycha ich do wszelkich zmian. Za odwagę, która toruje drogę, by bezpiecznie stawiali kolejne [...]