Twórczość, Kogucik

Jeśli żyjesz i uważasz się za osobę mądrą to jesteś idiotą, bo taka jest prawda że nie istnieją ludzie mądrzy i żywi jednocześnie

Chodź moje serce takie małe, w miłości bardzo jest zuchwałe. Ilekroć widzi piękną damę, pędzi do niej, jak opętane. Na smych go weź, powiedzie przecie. Nic to jednak wam nie przyniesie, ono z rozumem, nie jest w komplecie.

Na ogół częściej się mylimy, niż mamy rację. Chodź wiem że warto żyć dla chodźby jednej z takich chwil w której zdajemy sobie sprawę z tego, jak wiele może nam dać, chodźby niewielki uśmiech kobiety.

Ten tylko pozna jak ciężki jest wybór między szczęściem duszy, a szczęściem w miłości, kto miał przed sobą dwie równie bliskie mu kobiety.

Chorobą moją jesteś ty, gorączką tych zapomnianych dni...
Jak wirus grypy w płucach kłuje, tak ty duszę ranisz mi ...
Już niezliczoną liczbę nocy walczę z tym, resztką moich sił..
Serce już dawno w dłoniach moje trzymasz, ja dusze oddam jeszcze Ci
By kolekcja twoja była pełna, Aniele cierpienia tamtych smutnych chwil.

Wiem że Ty szukasz w ciemności dłoni mej , lecz nie znajdziesz jej. Poczuj bicie mego serca, spójrz z uwagą w oczu głębię i usłysz jak kołaczą się myśli me. Ja wiem, że życie nie jest bajką, lecz ja postaram się to zmienić i pomaluje dla Ciebie je. By ciała nasze nie tylko w nocy, lecz także w dnie, jak dwa białe gołębie w tańcu dopełniały się.

Bo życie jest naszą osobistą, wielką tułaczką w którą brniemy, czy nam się to podoba, czy też nie

Bądźmy Własnymi Zbawicielami, niech wiara w nas samych prowadzi nas przez życie doczesne, a nie naiwne czekanie że ktoś zrobi to za nas.

Związek powinien opierać się na zaufaniu i tolerancji. Przykro by było gdyby przekreślał resztę twojego życia.

Jej szaleństwo tkwi we mnie , Ona jest mą Tarczą i moim Orężem, mym Pasterzem przez życia ostoje prowadzącym, mym Aniołem od zła mnie wszelakiego chroniącym .