Twórczość, Iskra Boża

Żebrzący o miłość nie upada na samo dno.
Szuka ostatniej deski ratunku, aby wspiąć się na wyżyny.

I choć trzymać niewidzialną dłoń Boga jest trudno, to jeszcze trudniej jest czołgać się bez niej.

Nienawidzę tego uczucia, kiedy zdaje sobie sprawę, że kogoś zawiodłam.
Ono zabiera mi kawałek właściwej mnie.

Kiedyś ktoś zapytał mnie czemu tak właściwie wierzę w Boga. Nie potrafiłam znaleźć odpowiednich słów, a literki nie były poustawiane na swoim miejscu.Popatrzyłam w górę, a później spojrzałam na swoje serce. Wskazałam je rękoma i rzekłam : jeżeli ON tu mieszka trudno nie zauważać JEGO codziennej obecności.

Gdy wokół rozprzestrzeniasz aurę oszustwa,
Nie dziw się, że zadomowiło się ono w twoim sercu.

W wirze problemów, marzeń, pogoni za szczęściem i dążeniem do wyznaczonego celu, nie dostrzegłam tylu rzeczy ...
Nie chcę ich odnaleźć cofając się.
Pragnę nie popełniać tych samych błędów idąc do przodu.