Twórczość, IceCherry

Człowiek zraniony leci ku niebu
do tego ciepła, co rodzi cytrusy i pomarańcze
na połamanych skrzydłach lśni kropla krwi
zastygła w poezji przodków

Podniebną rzeką z nadzieją mknie

bo tylko tam zrastają się blizny.

Milczeniem zamykam przeszłość niewygodną
może kiedyś stanie na progu serca mego

ale już za późno na łzy...
niepotrzebne

Odeszła...
A Ty nadal chodzisz w te same miejsca
zmywasz ślady jej obecności
i chowasz do serca
jakbyś zbierał po niej pamiątki

Ty wiesz, że kiedyś wróci
i usiądzie obok
blisko
jeszcze bliżej

Twoja
nadzieja...

Płynie we mnie włoska krew,
myśli często wędrują pod włoskie słońce...

jest coś takiego w polskiej ziemi
co nie pozwala się oderwać
i odlecieć...

Jedni uśmiechają się darem natury,
drudzy muszą się wysilić,
żeby stworzyć grymas " uśmiechopodobny ".

Świadomość błędu bywa usprawiedliwieniem
- nie zwalnia jednak od powinności jego naprawy.

Jeśli kiedyś rozsypię się szczęściem,
to tylko w Twoich ramionach
mężu...

;)

o jeden szept bliżej mi jesteś
pamiętam
na krawędziach ramion
poiliśmy zmysły
noc jeszcze była młoda
kiedy zegar wybił naszą godzinę
że ja, że ty

że to my

nie od dziś

no wiesz...

Czasem trzeba odejść daleko i zwolnić uścisk ukochanych dłoni
- żeby zrozumieć, jak blisko są serca...

Nie ma kobiet niewrażliwych, są tylko niedopieszczone pięknem.
I tylko te potrafią być najbardziej przykre dla własnej płci.