Twórczość, goryl

Tam gdzie jestem, nikt już nie czyta.
Tam gdzie czytam, nikogo nie ma.
Tam gdzie jestem, nikt już nie słucha.
Tam gdzie słucham, nikogo nie ma.

Tam gdzie byłam, nikt nic nie słyszał.
Tam gdzie słyszał, nikogo nie było.
Tam gdzie był, nikt nic nie czytał.
Tam gdzie słuchał, nikogo nie było...

Ktoś przeczytał, że dług swój spłacił.
Ktoś usłyszał, że kogoś stracił.
Ktoś łzę z oka, wytarł na wspomnienie braci.

W milczeniu czytam tęsknotę, napisaną łzami wspomnień.

Wywietrzyłam po Tobie mieszkanie - kochanie...
W tym miejscu nie ma już nic Twojego, nie ma nic wspaniałego, nie ma nawet wspomnienia najmniejszego.
Wywietrzyłam po Tobie swe serce i niczego od Ciebie nie chcę więcej...
Ułożyłam od nowa myśli w swojej głowie, tak aby nic nie zostało już po Tobie.
Nie miałam w sercu bałaganu tak wielkiego, lecz zrobiłam miejsce na coś piękniejszego.

Kiedy spojrzała przed siebie, włosy zjeżyły jej się na rękach. Wzrok wyostrzył się, a z ciemności wyłoniły się postacie. Szybko zamknęła oczy, wstrzymała oddech i ręką sprawdziła, czy nadal czuje to kudłate ciepło przy swojej nodze. W uszach tylko szum a w gardle wysechł strach. Nogi jak kłody nie chciały ruszyć się z miejsca. Przeczuwała, że stanie się coś, co odmieni jej spojrzenie na świat. Mimo obaw, u jej boku nadal był on, najwierniejszy przyjaciel, którego ani nie słyszała, ani nie czuła, bo dłonie stały się zdrętwiałe i sztywne jak u nieboszczyka. Zrobiła pierwszy krok, potem kolejny a twarz mrowiło jej przerażenie. Każde drzewo chyliło jej się do stóp chociaż, nie było wiatru tej nocy. Niebo czarne jak smoła, zdawało [...]

Żyć, a nie istnieć.
Być, a nie bywać.
Nie marzyć a zacząć zdobywać.
Wiedzieć, nie przypuszczać.
Łapać chwilę i z rąk nie wypuszczać.
Realizować swoje cele.
Iść do przodu i prawdziwym być przyjacielem.
Niby tak mało, a jednak tak wiele.
Spełniać swe marzenia i w zdrowym żyć ciele.