Lech Poznań ?
Mówi Wam to coś ?
Lechitka, właśnie od tego pochodzi. Jestem fanką Lecha:)

w gimnazjum nazwali mnie Narcyzek...
bo potrafiłam stanąć w lusterku i uśmiechać się do siebie...
Tez przez to,że lubiłam samą siebie i podobna byłam do takiego kwiatka... hahhaxD ahh to były czasy.xD

No to u mnie jest WilceeQ .
jakiś powód .. już lata temu koleżanka jako że była KoteCek a ja za kotami nie przepadałam okrzyknęła mnie WilceeQ i tak zostało . W Sumie śmiesznie wychodziło z czytaniem tego gdyż połowa nie potrafiła , inni przekształcali to w wilceku a nie wilczek . Jeszcze kiedy indziej przez WilceeQ zostałam nazywana winetu . No ale i tak już zostało że wilk , wilkiem . Wyłania się zamiłowanie do nich ..
No i nawiasem jako , ze nie zdradziłam jeszcze imienia - to panie i panowie .. jestem kobietą ;3 Bo niemal zawsze mówiono do mnie jak do pana ;)
Pozdrawiam .

Witam..
Mój pseudonim na tej stronie w wolnym tłumaczeniu oznacza samotną duszę, wybrałam taki chyba dlatego że bardzo często odczuwam samotność...
Nie użyłam mojego realnego pseudonimu, którym posługują sie moi znajomi gdyż za wiele osób mogłoby mnie znać..

Mój facet mowi do mnie ksiezniczka i tak jakos wyszło:):):)

iG. od Igora. Mogło być Ig. (nawet chyba gdzieś, kiedyś było), ale jakoś bardziej wizualnie spodobało mi się iG., więc tak zostało.

feniks to mityczny ptak uznawany za symbol słońca i wiecznego odradzania się życia. Spalał się i odradzał ze swych popiołów.. i chyba był nieśmiertelny.. po raz pierwszy się o nim dowiedziałam, po oglądnięciu harrego pottera którejś tam części;) a żeby nie było tak normalnie, to feniksa zrobiłam phoeniksa.

Potania- czyli błąd w krzyżówce.
Hasło miało brzmieć "Mezopotamia"
a wyszło "Mezopotania", a że "mezo"już jest to zostało samo "Potania"

Nierealna, bo taka jestem ;] Wybuchowa mieszanka cech, które po połączeniu dają kogoś "nierealnego"

Lubię placki!
Te, no, Mentosy.

A ja,posłużę się wierszem Seneki 18

Być motylem...

Urzekają płochym lotem,każdego kwiatka ciekawe…
Ubarwione paletą kolorów natury…
Rozpromieniają smutne buzie budząc podziw w pięknie…
Dumne,delikatne,ulotne niczym szczęście…
Ach gdyby można było być motylem…
Nie pragnąłbym niczego więcej….

Mój nick to nic szczególnego.

Dawno temu mój brat nie mając czasu poprosił swojego najlepszego przyjaciela, aby zabrał mnie nad jezioro. Przez całą drogę milczał, gdyż jest dość nieśmiałą osobą. Sytuacja, w której ma miejsce "nierozmowa" jest dla mnie nie do przeżycia. Bardzo dużo mówię z reguły, a żeby zabijać milczenie wówczas także trajkotałam jak nakręcona. Jednak w pewnym momencie po prostu najzwyczajniej w świecie zabolała mnie szczęka co przełożyło się na moje umilknięcie. Wówczas ów kolega zażartował sobie, że pewnie mnie już poliki od śmiania bolą i od gadulstwa. Tak zaczął mnie nazywać, a gdy o tym komuś powiedział podobno się pomylił i tak już zostało "bolik".
Nie bardzo lubię swoje imię, gdyż wszyscy zmiękczają w najróżniejszy sposób, a taka forma nabiera charakteru bezosobowego, gdyż sama w sobie jest rodz. męskiego, a pełni funkcje określenia kobiety. Zatem bardzo proszę.

Pozdrawiam

A mój nick pochodzi z piosenki Myslovitz o takim tytule. Opowiada ona o kobiecie. Posłuchajcie :)!

"O Peggy Brown, o Peggy Brown, kto Ciebie ukochać będzie umiał?"

Lubię maj i lubię wiatr. Wtedy lubiłam jeszcze happysada:)

mam na imię agnieszka. wszystkie dotychczasowe zdrobnienia mojego iminia z agniesia na czele mnie wkurzały (no może oprócz aga ;P) a agnieszka to tak sztywno i oficjalnie, więc wyrzuciłam gni i zostało a(gni)eszka.