Twórczość, cytlopka

Wracając myślami do przeszłości, gubię się w teraźniejszości. Jestem kim jestem czy tym kim byłam?

kiedy oddajesz siebie,
kiedy dałbyś komus gwiazdkę na niebie,
kawałek po kawałeczku,
coraz mniej Ciebie,
mówili że miłość to jedyne o co chodzi.
miłość nigdy nie zaszkodzi.

A co jeśli oddasz wszystko?

Wiesz że to niebezpieczne,
jak przy depresji myślenie zbyteczne.
Lecz wierzysz w baśnie o miłości,
nie oczekując litości
umierasz z miłości....

zamarza ciało,
od zimna ludzkich uczuć,
przeszyte grudniowym wiatrem,
zapomina co to szczęście.

ludzie oddzielają się od siebie,
warstwą chłodnego śniegu,
wbijają noże jak łyżwy w lód,
nie potrafią zrozumieć,
że ciepło potrafi więcej
niż chłód.

Może chciałabyś na chwilę zatrzymać się?
Jeżeli pogoni za szczęściem i codziennością, znajdziesz czas.
Będę na Ciebie czekać nad brzegiem morza.
Opowiem Ci wtedy o ludziach i o niebie.
Może ty opowiesz mi o sobie?
Słońce oswietli nam drogę do miłości,
a gwiazdy porozmawiają z nami o wieczności.

Przez chwilę zatracimy się w sobie,
zapominając o jutrze,
pokochamy wspólne teraz.

Najpiękniejsze są początki. Kiedy człowiek człowieka jest ciekawy, kiedy to stara się on najlepszą stronę siebie pokazać. Najlepsze są pierwsze niepewne dotknięcia, delikatne muśnięcia ust, tak żeby nie przestraszyć, tak żeby było tajemniczo, żeby zachęcić do okrywania siebie nawzajem. Pięknie jest też nie widzieć niczego prócz tych oczu zielono-niebieskich. Najpiękniejsza jest początkowa niepewność a później, później czasem nie ma już nic..

Dzisiaj świeci słońce na niebie samopoczucia i uśmiech gości na twarzy. Wnętrze takie czyste, takie spokojne i białe jak chmury na niebie, które unoszą się nad ludźmi nie oceniając ich. Gdzieś pomiędzy tymi chmurami czuję w sobie Morze Spokoju, przelewa się ono przeze mnie -oczyszcza i faluje w harmoni ze światem i uczuciami. Ciśnienie jest umiarkowane nic nie muszę ale wszystko mogę, nie czuje presji, obowiązku. Pogoda sprzyja pełni życia. Koszystajcie ❤

Myślami jestem gdzieś daleko,
wiruję w przestworzach,
Muskając chmury skrzydłami,
tak jakbym szczęścia dotykała.
Pomiędzy kwiecistymi polami,
różanymi ogrodami,
gdzieś między wschodem i zachodem,
tęskniąc za przeszłością,
latam z motylami,
moimi najwierniejszymi przyjaciółmi.
Nie ma mnie,
myślami latam,
gdzieś...

Niech pan się nie da zmylić,
Cytlopia to nie Utopia,
różnią sie one bardzo.
wie pan, ta pierwsza istenieje.

Od paru lat mnieszkam w niej,
a ona we mnie.
Tam woda morska ma kolor,
moich oczu.
Gorące słońce,
zaplontane w złocistych wlosach.
Gwiazdy tam niczym kolczyki
maki czerwienią sie na polu
niczym spragnione usta,
I
ludzie tak uroczo przemili,
na drodze życia jakby nigdy nie zbłądzili,

Nie znajdzie pan lepszego miejsa
w sercu wyobraźni
niż
Cytlopia.

Łapczywie oddychasz,
jakby mialo zabraknąć Ci
tlenu, czasu, przestrzeni,
jakby śmierć czekała za rogiem.

Czekasz na życie, które spełni Twoje oczekiwania.
Na ludzi którzy podzielą sie tlenem, a moze i nawet kromką szczęścia

Na swej drodze
szukasz bezpiecznej przystani,
czasu, miłość, sensu i siebie

Nie znajdując niczego,
odchodzisz ...

Czasem jest potrzeba,
żeby w potrzebie pomóc,
potrzebnym się czuć.
Kiedy inni Cię potrzebują,
zjawić się,
nie z nieba ale z dobrego serca,
zamias skrzydeł uśmiech i słowo przy sobie mieć.

Noc szepce mi,
że jesteś dobrym przyjacielem,
że pomożesz w walce ze smutkiem,
że razem wygramy ze strachem.

Rozpowiada o twych zaletach,
Mówi że każdy człowiek w pogoni za Tobą trwa.

Noc szepce mi,
że zwą Cię szczęściem.

Uprzejme gwiazdy na prośbę nocy
Oświetlają Ci drogę
do mojego serca.

Noc szepce mi,
że jesteś już blisko.
Czuje Twój oddech,
Wiem także o uśmiechu
na Twoich ustach.

Czekam,
Aż położysz się obok.
Czekam,
Na przytulenie radości