Twórczość, Amaranth

Dawno temu żyło sobie dwoje przyjaciół.Mieli na imię rozum i serce.Rozum Był poważny.. Stąpał twardo po ziemi i na wszystko patrzył trzeźwo.Serce było jego całkowitym przeciwieństwem, Lubiło szaleć, było zwariowane i szło na żywioł jak to się mówi.Któregoś dnia serce się zakochało.Nie słuchało rozumu a Rozum mu we wszystkim ustępował.Kochał serce i chciał by było szczęśliwe, Poszedł w odstawkę i obserwował je i tylko kiwał głową. I tak mijały lata.. Z czasem serce zmieniło się nie do poznania. Było brudne , popękane , straciło chęć do szaleństwa , chodziło smutne, Rozum wiedział co sie stało. Było mu przykro co się stało z jego przyjacielem przez te jego porywy.Gdy pewnego dnia serce przyszło do niego połamane i pełne ran rozum zły powiedział do niego.
-Nie pozwolę cię tak krzywdzić
Podał mu chusteczki , Wziął apteczkę i opatrzył mu rany.
- Wiesz że teraz musisz mnie słuchać. Obiecaj mi to. Że już zawsze będziesz Mnie słuchać we wszystkim .Ja nie pozwolę cię zranić.
Serce pociągnęło nosem i otarło łzy.
Od tego czasu Znowu byli nie rozłączni. Za każdym razem gdy serce zapominało o swoich ranach i chciało się zakochać rozum Mówił mu.
-Hola hola . Obiecałeś mnie słuchać. Pamiętaj o tym co przeszyłeś .
Serce go słuchało i było ostrożniejsze. Już nie biegało i nie szalało gdyż wiedziało że może się stłuc całkowicie.

Dla czego będąc dzieckiem tak szybko chcemy dorosnąć? Nie świadomi tego że z czasem jest coraz więcej problemów i łez? że Tracimy najbliższych ludzi.. Że tak na prawde nie żyjemy wiecznie?Że Z czasem zostają nam tylko wspomnienia i wtedy marzymy by wrócić do przeszłości..Słuchamy muzyki która przypomina nam o starych czasach gdy byliśmy dziećmi i wtedy gdy śmialiśmy się nie świadomi że ta chwila już nigdy nie wróci..

Dzisiaj przeszłość do mnie wróciła.Taka którą kochałam uwielbiałam i najbardziej pragnęłam by wróciła.Pojawiła się w formie moich starych przyjaciół których czas ( kobiety ) zabrały .Nie moge przestać się uśmiechać...Wspomnienia krązą mi po głowie .Nie żałuje ani jednej chwili z tymi wariatami:)

Podobno to co daleś od siebie dobrego innym wróci.. nie dzis nie jutro nie tak samo ale wróci... a więc? czekam?

wiecie jak sie czuje zaszczuty pies? brudny isamotny . pragnie by ktos go przytulil i pokochal .. nie jest rasowy i nie ma w sobie nic oryginalnego.. ale czy to nie daje mu szansy na szczescie? zastanawiam sie ... bo ja czuje sie tak samo

Z żalu umiera umieram, czuje jak pęka mi serce.Chcę miec to juz za sobą,I nie widzieć cie nigdy więcej.Oblizać rany i zacząc wszystko od nowa.

Nie wiedziałam że "złamane serce :"Na prawdę jest złamane że bol;i jak by się kruszyło..i że można umierać z braku miłości..

Nie wiem od czego zacząć.Tyle tego jest że sie pogubiłam..Moge powiedzieć tylko tyle że upadam..Panie Mój upadam...Staczam sie z góry po skałach które uderzają mnie w najczulsze punkty.Za każdym razem upadek boli jeszcze bardziej z każdym centymetrem..A na dole nic nie czeka... żadna ziemia.. widzę tylko ciemność która mnie woła..pragnie mojej duszy ..Boję się... Boję się że jej ulegnę.. Że będę miała dość spadania.. dość tego że staram się trzymać skał które mnie raniona mimo to walczę trzymam się ich mimo że palce mam całe we krwi i pieką niemiłosiernie.. prawie tak samo jak boli dusza..Krzyczę ale nikt mnie nie słyszy. Boli.. Ale nie umiem opanować tego bólu jest silniejszy ode mnie.. Na dole.. słysze śmiech taki szyderczy a na górze? tam gdzie patrze i szukam pomocy Cisza..Nie chce upaść.. chce się wznieść do góry jak jeden ze skrzydlatych braci..Błagam o pomoc

ILE Razy musimy isc pod gorke na czworaka mimo ze nie dajemy juz rady probujemy sie podniesc,, spadamy z niej ale nie poddajemy sie i idziemy .. probujemy dalej. Nie patrzac ze inni sie z nas smieja i rzucaja nam klody pod nogi cieszac sie tym ze nam sie nie udaje...Czasem to motywuje a czasem masz ochote po prostu spaść z tej gorki i placząc leżeć pod nia i patrzec w deszczowe niebo czekajac az w koncu wyjdzie slonce.. z nim razniej wyjsc pod gorke