Zeszyt sekrety, magik1999

W Twoim życiu jestem drzewem. Szarpana wiatrem, oblewana deszczem, bita gradem i piorunami. Lecz dopóki Ty nie weźmiesz siekiery i mnie nie wytniesz, będę stać jak stoję. Mimo wszelkich przeciwności. Wszystko w Twoich rękach.

Ty idiotko, myślałaś, że będziesz go miała tylko dla siebie? Myślisz, że on tylko Ciebie potrzebuje? Pomyślałaś, że tylko Ty mu wystarczysz? Rzuciłaś dla niego wszystko, ale on dla Ciebie tego nie zrobi. Tylko z nim się widujesz, bo nie widzisz poza nim świata. On widzi też innych znajomych. W każdej chwili mówi, jedź ze mną, chcę abyś tylko była przy mnie, ale gdy jedzie do znajomych, zawsze znajdzie jakąś wymówkę, żebyś nie pojechała z nim. Nie jesteś dla niego tak dobra, jak myślałaś. Tak bardzo chciałabyś wiedzieć, czy to miłość.

Dawno temu, gdzieś daleko na świat przyszło dziecko, mała dziewczynka .Było to dziecko samotne ,czuło się odrzucone przez świat oraz rodziców , dziewczynka z wiekiem gdy dorastała czuła , że różni się od innych dzieci oraz ludzi ,czuła w sobie coś niezwykłego lecz nie miała pojęcia co to może być , czym to jest i skąd . Mała dziewczynka pragnęła być gdzieś daleko , marzyła by mieć kogoś bliskiego...nie zajmwano się nią , widziała same zło , nie czuła się ważna ani kochana , nie okazywano jej miłości - a była dzieckiem... powtarzała sobie ,że jest wyjątkowa ,że kiedyś spotka ją coś dobrego . Dziewczynka była marzycielką , zawsze posiadała swój mały świat , do którego nikt nie miał dostępu. [...]

Spytano mnie ostatnio czy chce umrzeć, odpowiedziałem szczerze, że tak. Potem spytano mnie czy nie mam żadnego instynktu przetrwania i znów szczerze odpowiedziałem, że mam. Moim instynktem przetrwania jest chęć dotrzymania słowa, że nie umrę. Ale kiedyś dane słowo przestanie obowiązywać... Kto wie co się wtedy stanie.

Jakoś tak trudno przejść obojętnie wobec wszystko rozumiejącej, wszystko przetrzymującej, nie pamiętającej złego, cierpliwej, łaskawej i uszczęśliwiającej miłości. Jakoś tak trudno…

Wiesz dlaczego nie możemy się dogadać? bo ja jestem nauczona naprawiać zepsute rzeczy, a Ty najchętniej je wyrzucasz...