Zeszyt o facetach., marrgo

Zaczęło się niewinnie, znałam cię tylko z widzenia. Później byłeś zwykłym, niezwykłym kolegą. Każdy kolejny dzień zrobił z nas przyjaciół, cieszyłam się strasznie, gdy razem spędzaliśmy czas. Olewałam wszystko i wszystkich nawet moje serce, które po czasie nie miało znaczenia i odeszło, albo raczej ja je zostawiłam. Nieświadomie wiedziałam, że to dla ciebie. Pierwsze drinki i te przeklęte słowa obietnic, że mnie kochasz. Jedno łóżko. Kolejne imprezy we dwoje, więcej alkoholu i znowu najszczęśliwsi. Później to dziwne zachowanie. Niepewne spojrzenia. Już nie mieliśmy tylu tematów do rozmów. Nagle coś się stało. Rozmowa, a raczej milczenie, pocałunek, wyznanie, już razem. Byłam szczęśliwa, bardzo bardzo… Trwało to tak krótko. Skończyłeś. Nie mówiąc mi w oczy, więc nie łódź się, że zapomnę i przestane kochać. Znowu przyjaciele. Już nie przychodzisz do mnie, nie piszesz, nie ma już tej więzi. Brakuje tu czegoś. Ja cierpię, płaczę, co wieczór, że może kochasz, że może przyjdziesz, że może…Zaczęliśmy jako znajomi z widzenia i tak też skończyliśmy.

Dlaczego dane mi było Cię poznać ..? Dlaczego pojawiłeś się w moim życiu, skoro nie możesz w nim zostać na zawsze.. ? Dlaczego..?;(
***
Pierwsze nasze rozmowy były takie tajemnicze. Oboje zawstydzeni sobą wzajemnie nie umieliśmy normalnie rozmawiać. Twoje oczy patrzyły na mnie tak jakbyś chciał mi wzrokiem powiedzieć "choć do mnie".
***
Kolejne dni przynosiły nowe wydarzenia.
Coraz więcej rozmawialiśmy. Było już łatwiej. Nic o sobie nie wiedzieliśmy, dopiero się poznawaliśmy . Mówiliśmy o swoich zainteresowaniach, pasjach, pracy i studiach. Bardzo mnie to do Ciebie zbliżyło. Po pewnym czasie "uzależniłam" się od naszych codziennych, kilkugodzinnych rozmów.
***
-Jesteś bardzo wyjątkowa - powiedziałeś mi pewnego dnia-skrywasz w sobie coś tajemniczego, coś co sprawia, że nie umiem o Tobie zapomnieć i [...]

"Ja tak sobie marze, że jesteśmy w siódmym niebie..."

...ale to nie jest i nigdy nie było siódme niebo. Życie tej jakże na pozór szczęsliwej dziewczyny bardziej przypominało piekło. Miała wszystko wspaniałą kochającą rodzinę, duży dom, pieniądze.
Brakowało na tej liście jednej rzeczy- miłości odwzajemnionej...

Bo tego nie mogła kupić za żadne pieniądze...

...i może los teraz ze mnie zakpił...cholerny żart, który zamiast rozbawić zadał ból i wewnętrzne rozdarcie. I może przez ten żart tak po prostu się minęliśmy, rożne są przecież koleje losu.

Przyznaje zabolało...

Pytasz się jak to się stało?

Pojawił się w moim życiu całkiem niespodziewanie, ale w odpowiednim momencie. Możesz mi powiedzieć, że sobie to ubzdurałam. Ale w tamto czwartkowe popołudnie chciałam upaść i już nigdy nie wstać. Złamane kiedyś serce nie potrafiło się posklejać, biło tak sobie z dnia na dzień...cicho i powoli, każdego dnia jakoś wolnej i ciszej...

Kiedy zadzwoniłaś zapłakana wypowiedziałam w duszy jedna prośbę;" chroń mnie Panie Boże przez mężczyznami". Wybiegłam z mieszkania i pojechałam po Ciebie. Kiedy tak patrzyłam na Ciebie przypomniał mi się [...]

I zastanawiam się, czy to ze mną jest coś nie tak, czy to Wy, faceci jesteście na tyle leniwi, że tak łatwo ze mnie rezygnujecie.