Zeszyt najpiękniejsze..., Wenelka

boimy się tego czego nie znamy
ale to co jest codziennością może okazać się wielką niewiadomą

Wszystkich nas jutro połączy jedna myśl: Od dzisiaj zmieniam swoje życie.
Co roku jest to samo, obiecujemy sobie wiele rzeczy. A że schudnę, a że zacznę wierzyć w siebie, a znajdę pracę, więcej czasu spędzę z mężem/żoną/dziećmi itd.

Czy ja mam jakieś postanowienia? Tak, od kilku lat te same - o ironio, być sobą każdego dnia. Być prawdziwą Anią w każdej sytuacji.

A wam kochani, życzę wytrwałości w postanowieniach, i gdy spotkamy się za rok, będziemy sobie życzyć tego samego !

Zakochałem się w Tobie,
Wsprałem cię w wszystkim w czym mogłem,
Odepchnąłem od ciebie smutek,
Rozwiązałem twoje problemy,

W zamian Smutek na mnie opadł,
Radość ze mnie uciekła,
Nie potrafisz jej przywrócić ?

Dzień w dzień słyszę to samo:
"Kocham cię",Gdy jesem obok,
"Uwielbiam cię", gdy całuję,
"Nie chce cię" stracić, gdy milczę.

Twe słowa, niczym domki z kart,
Niczym nie podparte, rozpadają się przy najmniejszym podmuchu
Przytłoczony obawami i myślami,
Nie potrafisz sprawić bym zapomniał ostatniej godziny,

Czy powinniśmy być razem?

Ludzie boją się śmierci bardziej nawet niż bólu. To dziwne, że się jej boją. Życie boli dużo bardziej niż śmierć. W momencie śmierci, ból się kończy. Więc koniec to chyba twój przyjaciel.

Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci – zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.