Zeszyt Miłość jest wielka!, kakunia_21

Siedziała na ławce zalana łzami i wtedy przyszedł ON.
-Dlaczego płaczesz??
-Odejdź zostaw mnie w spokoju!
-Nie mogę dopóki nie przestaniesz płakać.
-Przecież ja Ciebie nie obchodzę. Zostaw mnie, odejdź tak wiele razy to robiłeś. Nie ran mnie więcej

ONA wciąż płakała, a On odszedł zrobił to przecież nie pierwszy raz.... Odszedł, ale kilka metrów dalej przystanął i usiadł na ławce. Patrzył na nią.
ONA dalej płakała, zaczął padać deszcz lecz ONA tam ciągle siedziała.
Podszedł do niej ten któremu kazała odejść, zdjął swoją kurtkę i nakrył ją i przytulił.
ONA objęła go i dalej płakała. Nie wyrywała się z jego objęć, nie kazała mu odejść, przecież przez niego płakała, tęskniła, chciała go przytulić.

-Przepraszam Cię.... Przepraszam wiem, że przeze [...]

Nie ma dnia odkąd Cię poznałam abym o Tobie chociaż przez chwile nie pomyślała. Jesteś do cholery w mojej głowie. To tak jakbym miała jakąś infekcje B. M. Jakbyś był we mnie i nie umiem się wyleczyć od wielu lat.

Proszę .... Proszę ! Odejdź , lecz nie żegnaj się ze mną...

bo gdy się nie pożegnasz to tak jakbyś wcale nie odszedł ... lecz może tylko na chwilkę zniknął ..

Mam ochotę na Twoje towarzystwo bez względu na wszystkie erotyczne objawy.. moje i Twoje.
Chociaż to może być nawet słodkie.. ♥

Sprawiłeś, że znów mam uśmiech na twarzy, motyle w brzuchu, dreszcze gdy dotykasz. Jesteś tajemniczym, zagadkowym, interesującym mężczyzną.

Pisałam do Ciebie ostatnio... Nie zatrzymała mnie nawet myśl, że nie dostanę odpowiedzi...
Dziś piszę znowu, wiedząc, że rezultat będzie ten sam...
Ty jesteś teraz z nimi i świetnie się bawisz a ja siedzę i nie potrafię uporać się z własnymi myślami...
Ty nie chcesz już pamiętać co było miedzy nami, wiec nie pamiętasz... Ja zapomnieć nie mogę...
Jak długo to jeszcze będzie trwać? Ja już nie mam siły...
To ciągłe udawanie, że nic się nie stało mnie przerosło... Dłużej tak nie potrafię...
Kochaj mnie albo znienawidź...
Ja żyć po środku zwyczajnie nie umiem, wiec znikam... raz na zawsze...
Żegnaj...

P.S.:"Laleczka z saskiej porcelany
twarz miała bladą jak pergamin
na zawsze odszedł ukochany
a ona wciąż tęskniła za nim..."

To nie prezenty czynią kobietę najszczęśliwszą, to słowa jedynego mężczyzny mówiące, że chciałby być ojcem jej dzieci..

Czekaj na właściwy moment, na tego mężczyznę, któy sprawi, że twoje życie upije się miłością.

Myślałam, że mi na Nim nie zależy, ale Jego brak odzewu mnie smuci i teraz chce aby się odezwał.